Marlot Kuiper

332 Connective Routines Dankwoord (Aknowledgements) “I love it when a plan comes together”- Colonel John “Hannibal” Smith, the A-Team Als jong meisje keek ik geregeld met mijn vader – tot onbegrip van mijn moeder - naar ‘The A-team’, een populaire Amerikaanse TV serie uit de jaren 80. De serie gaat over vier ten onrechte veroordeelde Vietnamoorlogveteranen, die op spectaculaire wijze hebben weten te ontsnappen uit Fort Bragg en het helpen van hen die onrecht wordt aangedaan tot hun nieuwe missie hebben gemaakt. Ondanks de ontelbare explosies, stunts, kogelregens en vuistgevechten, is de afloop altijd goed en vloeit er niet één druppel bloed. De ‘schurken’ trekken keer op keer aan het kortste eind, omdat de A-Team er zonder uitzondering in weet te slagen hun plan feilloos in praktijk te brengen. Hannibal concludeert steevast met zijn lijfspreuk “I love it when a plan comes together”. De simpliciteit van de serie was vermakelijk, al moet ik bekennen dat vooral de memorabele begintune indruk heeft gemaakt. Met dit proefschrift heb ik laten zien dat (beleids)plannen zich niet automatisch vertalen naar de professionele werkpraktijk. De context waarbinnen nieuwe professionele standaarden worden geïntroduceerd is weerbarstig en complex, wat vraagt om creativiteit en flexibiliteit van hen die beleid vertalen in professionele routines. De realiteit van professionele praktijken staat dus mijlenver af van de geschetste realiteit in blockbusters uit de jaren 80 zoals ‘The A-Team’. Hetzelfde geldt voor het schrijven van een proefschrift. Het vergt flexibiliteit, creativiteit en doorzettingsvermogen om het (onderzoeks)plan te verwezenlijken. Een onbedwingbaar enthousiasme voor andere activiteiten (zoals onderwijs geven, paardrijden, studenten begeleiden, en zitting nemen in commissies en besturen), een appendicitis, een gebroken sleutelbeen en een pandemie zijn slechts een aantal factoren, groot en klein, die het plan van een proefschrift kunnen vertragen of verstoren. Zelfs toen het proefschrift écht af was, zorgde de Covid- 19 pandemie ervoor dat 12 juni alsnog 28 oktober werd… Een aantal personen in het bijzonder is van onschatbare waarde geweest in het realiseren van dit plan. “I love it when a plan comes together”, maar zonder hen was dat zeker niet gelukt. Ik wil dan ook graag mijn dank en waardering uitspreken. Allereerst Mirko , ik ben je enorm dankbaar, niet alleen voor het vertrouwen dat je me gegeven hebt door samen dit avontuur aan te gaan, maar bovenal voor de ruimte en inspiratie die je mij geboden hebt. Onder jouw begeleiding