Marjon Borgert

214 Chapter 10 die tenminste voor één nacht werden opgenomen op een verpleegafdeling werden geïncludeerd in deze studie. De verpleegafdelingen werden gerandomiseerd om de MEWS drie maal daags te meten of op indicatie. In totaal werden 902 patiënten geïncludeerd in deze studie. Bij deze patiënten werden 6598 sets van vitale functies geregistreerd in de patiënten dossiers. De resultaten laten zien dat de MEWS in 70% werd gemeten in de ‘geprotocolleerde groep’, terwijl de MEWS in 2% was gemeten in de ‘indicatie-groep’ (verschil: 67,9%, 95% betrouwbaarheidsinterval (BI): 66,3 tot 77,0, P -waarde < 0.001. Daarnaast werd in de ‘geprotocolleerde-groep’ de behandelend arts 90 maal opgeroepen om de patiënt te beoordelen bij een verhoogde MEWS versus negen maal in de ‘indicatie-groep’. De resultaten indiceren dat het opleggen van het drie maal daags meten van de MEWS resulteert in een hogere mate van adherentie aan het SIS-protocol en in een betere detectie van afwijkingen in vitale functies, dan dat de inschatting voor het meten van de MEWS wordt overgelaten aan de verpleegkundige zelf. In hoofdstuk 3 zijn de zogenaamde‘false arrests’geanalyseerd om hiervan de mate van urgentie te bepalen. False arrests zijn oproepen waarvoor het reanimatieteam wordt ingeschakeld, terwijl patiënten niet daadwerkelijk een hartstilstand doormaken. 10-13 Deze verkennende studie werd uitgevoerd om een mogelijkheden te vinden voor het e ciënter inrichten van de spoedzorg om daarmee uiteindelijk kosten te kunnen besparen. In deze studie werden alle reanimatieteamoproepen voor false arrests geanalyseerd die hebben plaatsgevonden in de periode van september 2009 tot 2012. De oproepen werden geclassi ceerd als ‘urgent’ of ‘minder urgent’. De resultaten laten zien dat een aanzienlijk deel van de false arrest oproepen zijn geclassi ceerd als ‘minder urgent’. In deze gevallen zou een activatie van een SIT mogelijk beter geschikt en e ciënter zijn, dan de inzet van een reanimatieteam. Daarnaast zou het gebruik van de MEWS mogelijk kunnen leiden tot minder oproepen van het reanimatieteam voor false arrests, mits de MEWS op correcte wijze wordt gebruikt. Deel II. Verbeteren van de veiligheid van patiënten op de intensive care. In deel II wordt de ontwikkeling en implementatie beschreven van evidence- based zorgbundels. Het zorgbundel concept is ontwikkeld door het Amerikaanse ‘Institute for Healthcare Improvement’ (IHI). 14-16 Zorgbundels zijn ontwikkeld om de betrouwbaarheid en kwaliteit van zorg te verhogen. Een bundel bestaat uit drie tot maximaal vijf evidence-based interventies van een klinisch proces of voor een bepaalde patiëntenpopulatie. De kracht van een zorgbundel is dat de set aan evidence-based interventies in gezamenlijkheid en op uniforme wijze moeten worden uitgevoerd. Dit resulteert in betere patiënt uitkomsten dan wanneer de interventies afzonderlijk van