Peter van Mourik

223 Dankwoord HIT-CF Organoid Study. CF-Europe and ECFS , thanks for the useful input and your resources during HIT-CF meetings. Mijn paranimfen, Sabine en Annelotte. Sabine, vanaf de eerste dag dat ik begon aan mijn PhD onderzoek hebben we samen studies opgezet, plannen gemaakt, en protocollen geschreven. Tijdens HIT-CF hebben we super intensief samengewerkt, en dat ging altijd heel goed! Zelfs toen ik in Australie zat hadden we meerdere keren per week contact zonder dat het voelde alsof dat een probleem was. We vulden elkaar perfect aan, en volgens mij hebben we samen een mooie prestatie neergezet door meer dan 30 sites te laten opstarten! Daarnaast waren de congressen, reisjes door de VS en natuurlijk onze zakenreis naar Boston de kers op de taart. Annelotte, tijdens onze toevallige ontmoeting in de Derrick (wat een verlies dat die tent weg is) heb je me overgehaald om bij jullie m’n PhD te gaan doen. Je hebt me constant geholpen in het lab, ondanks mijn beperkte labervaring. Als ik even op het lab langskwam stond ik vaak langer met je te praten dan waar ik eigenlijk voor langskwam, en in Australie kon ik je gelukkig altijd bellen als ik er weer niet uitkwam met de Wnt- of organoidkweken. Zonder jullie twee was dit promotietraject nooit zo soepel verlopen, en daarom is het extra mooi dat jullie bij mijn verdediging naast me staan! En voor de nodige afleiding naast het werk zorgen natuurlijk mijn vrienden . M’n oud-roeiploeg maar nu vaste dinsdag-dinerclub, Dirk, Sjoerd, Kevin, Erik en Jan- Jaap, met al onze etentjes, borrels, koffiemomenten, weekendjes weg en binnenkort hopelijk toch de reis naar Kazachstan, zorgen jullie bijna dagelijks voor een moment van ontspanning. De ‘fiets groep’ , Freek, Coen, David, Joel, Stefan, onze wielrenvakanties en borrels zijn een goede manier om even weg te zijn van werk! Rogier, Kevin, Robin, Nijal, Jori, Johan, Ruud, Guido, Daniel, Bart. Al gaat het met de hele groep vaak nergens over, het is heerlijk om af en toe m’n hersenen uit te zetten en gewoon te kunnen lachen. Thomas, Eric, David, Onno : al zien we elkaar niet zo vaak, toch is het iedere keer mooi om bij te praten en te horen hoe het er bij de andere specialismes aan toe gaat. Jullie ervaringen hebben me geholpen om te relativeren en reflecteren. Oscar, Erik, Hanneke, Amy, de traditie die in ons laatste jaar geneeskunde is begonnen om eens in de zoveel tijd te borrelen houden we nog steeds vol, en elke keer is het weer genieten! Opa en oma Joosse, ik ben trots dat ik als kleinzoon u mijn eigen boek kan presenteren. Bedankt voor alle steun en interesse de afgelopen jaren.