Dunja Dreesens

196 PhD-traject en hoop haar naast kennis ook geleerde lessen mee te kunnen geven. En zonder Debby had ik het waarschijnlijk niet gered; zij staat letterlijk bijna dag en nacht voor je klaar, zelfs om een broek om te zomen. Vertrokken collega Eva was vanaf de start mijn maatje, met een gedeeld gevoel voor humor en (zelf-)relativering, implementatie was ‘ons ding’ en ze had altijd een luisterend oor ook al was ze zelf druk. Louis, Teun en Gerard; jullie zijn in mijn werkende bestaan regelmatig ‘passerende individuen’ van wie ik veel leer, geleerd heb en graag mee samen werk, samengewerkt heb. Als zogeheten externe promovendus ben je niet vaak op de universiteit, maar ik heb me er geen moment minder welkom om gevoeld op de HAG/School CAPHRI. Karin, Frits, Ellen, Ine, Jochen, Huibert, Erie, Hélène, Jerôme, Sandra, Jos, Pascal, dank voor alle hulp en ondersteuning, gesprekjes, interesse, en snoepjes (op het bureau van Ine). Jako en Jany, dank dat ik op jullie kamer mocht zitten. En Albina dank voor de gezellige tijd in Lima, Peru en voor de verborgen schat Luna Rossa in Wyck. Tevens dank aan mijn coauteurs, het was een eer met jullie te werken! A big thank you to my co- authors; it was a pleasure and honour working with you. En natuurlijk tevens aan de leden van de beoordelingscommissie en opponenten tijdens mijn verdediging. Bijzondere dank aan Frans die bij zijn aanbod acht jaar geleden om mij te helpen met de Nederlandse samenvatting van het proefschrift vast niet doorhad wat hij zich op de hals haalde. Zonder Lotte, Nicole en Jonne waren de interviews niet tot stand gekomen. Wat heb ik genoten van jullie energie, enthousiasme en slimheid. En wat mooi om te zien hoe jullie je plek gevonden hebben na je studie en alle drie trotse moeder inmiddels. Dit alles was onmogelijk geweest zonder mijn promotores Eduard Verhagen, Leontien Kremer en bovenal Trudy van der Weijden; zij heeft mij deze kans geboden en het vertrouwen gehad dat ik deze klus zou klaren. Een betere promotor dan Trudy had ik me niet kunnen wensen. Eduard en Leontien dank voor jullie kritische blik en het constructief meedenken. Dit alles was ook niet mogelijk geweest zonder mijn lieve, dierbare vrienden en familie, die er altijd voor me zijn. Winonah en haar Niels, mijn Amsterdamse basis en VIP-ticket to Haagenbasz. Sean for being there, even on the other side of the world and the one who said “nothing in life worth fighting for is easy”. Jelle (†) voor de briljante en vermakelijke theateravonden. Justin & Joyce voor de onvergetelijke Limburg-borrels en wat nog komen mag. Cornelia omdat je gebleven bent en onze heerlijke shopping trips. Houbert, mijn favoriete oom. Bram & Danielle voor de spel- en filmavonden, het lekkere eten en alle steun. Sippie en Maarten, mijn (oud-) ZonMw-maatjes; effe bijkletsen om de zoveel tijd (en hopelijk binnenkort weer een balletje slaan met Maarten). Annefloor, vertrokken bij het Kennisinstituut maar gelukkig kunnen we ook daar buiten het goed vinden. Ann, Stuart, Stevie, Darren, Alan and Eamon, you came with Andy into my life and it’s fun knowing you . En dat geldt ook voor Jan (†), Joe & Bianca in Gorinchem. Otto, ‘mentor’ bij VWS, klankbord, mijn andere basis in Amsterdam en voor de mooiste (en Dankwoord