Carolien Zeetsen

Buiten het werk heb ik zoveel steun gehad in alle vrienden en bekenden om mij heen. Allereerst de lieve meiden van ‘ut Vlasrooth’: Mieke, Laura, Marie– José, Lieke, Lieke, Silvie, Kirsten, Monique, Kim en Chantalle. We go way back! Op de basisschool hebben we elkaar leren kennen en door de jaren heen zijn we elkaar nooit echt uit het oog verloren. Jullie waren er als ik afleiding nodig had, gezelligheid zocht en gewoon onnozel mee wilde lachen. Jullie waren er ook als ik steun nodig had gedurende het traject dat Koos en ik de afgelopen jaren (naast alles!) hebben doorlopen. Jullie waren er toen ik het blijde nieuws kon delen. De groep is groot geworden, eerst met alle vriendjes (inmiddels veelal mannen) en vervolgens de kleine ‘Vlaskoters’ zoals ik ze graag wil noemen. Ik geniet ervan als we samen zijn en alle kinderen samen kunnen spelen. Waarom is het toch, dat we enkel onze gevoelens uiten tijdens de late uurtjes van een (dronken) Ossefeest of kermisavond? Ik hou van jullie en dat mag gezegd worden!