Carolien Zeetsen

Bedankt ook aan mijn promotoren, Roy en Cor, en co–promotoren, Arie, Serge en Boukje. Arie, ik begin bij jou, want aan jou heb ik voor mijn gevoel alles rondom deze mijlpaal te danken. Helaas kun je me nu niet zien stralen en kan ik je niet stilzwijgend in de deuropening zien staan. Maar je bent er zeker bij geweest, dit hele proces, en in gedachten zie ik je jouw ‘goedkeurende knikje’ geven. Je wordt gemist! Cor, ook jij hebt de potentie in mij gezien en mij de kans gegeven te ontdekken dat ik onderzoek doen eigenlijk toch wel leuk vind. Bedankt voor die kans en bedankt ook voor alle wijze woorden en inspiratie. Roy, jouw wijze woorden (en perfecte zinnen die je zo uit je mouw leek te schudden, waar ik een eeuwigheid over gedaan had, net zoals deze…), adviezen, snelle denken en directe handelen hebben mij inspiratie gegeven. Inspiratie die ik soms super hard nodig had. Je moet zeker met momenten gedacht hebben ‘als dat maar goed komt’, hopelijk heb ik je een beetje trots kunnen maken. Serge, als niets–wetende stagiaire (zo voelde ik mij althans) heb jij me begeleid in de start van mijn klinische carrière. Ik heb me thuis gevoeld in de Korsakov, mede door jouw vertrouwen. Tot slot Boukje, je kwam onverwacht in het ‘team’ en wat ik toen niet wist was dat ik je broodnodig had. Jij hielp me planningen maken, waar ik me vervolgens niet aan hield. Ik kon ook over privé omstandigheden mijn ei bij jou kwijt en het voelde vertrouwd en veilig. Bedankt voor het samen schrijven en sparren, de gezellige schrijf(mid)dagen en filmavonden (met pizza!). Zonder jou was ik nu nog steeds bezig met de inleiding van mijn eerste artikel.