Mariken Stegmann

Inleiding  In dit hoofdstuk staat wat de reden voor de OPTion‐studie was en hoe de studie eruit  zou gaan zien. Dit hoofdstuk uit het proefschrift werd gepubliceerd voordat de studie  was uitgevoerd. De resultaten van de OPTion‐studie worden besproken in hoofdstuk  4 en 5, in hoofdstuk 3 gaan we in op het gebruik van de OPT als instrument.   Illustratieve casus  Mevrouw Jansen was een 79‐jaar oude weduwe die graag onafhankelijk was en van  het buitenleven hield. Daarom was zij op de boerderij blijven wonen nadat zij het  land had verkocht. Ze kwam bij haar huisarts in verband met langdurige en  toenemende kortademigheid. De foto van de borstkas toonde een verdachte  afwijking. Zij werd verwezen naar de longarts, en uit aanvullend onderzoek bleek dat  zij uitgezaaide longkanker had. Mevrouw Jansen werd behandeld met  chemotherapie. Aanvankelijk reageerde zij hier goed op, maar na de tweede ronde  chemotherapie kreeg zij koorts. Zoals was afgesproken, nam zij direct contact op met  de oncoloog, en een opname in het ziekenhuis volgde. Daar overleed zij twee dagen  later.   In deze casus werden steeds de juiste stappen gezet en werd gehandeld volgens de  richtlijnen. De familie is tevreden met de geleverde zorg. Toch kan men zich afvragen:  wilde deze patiënte de behandeling met chemotherapie wel echt willen ondergaan?  Achtergrond  Over het algemeen zijn huisartsen niet betrokken bij kankergerelateerde  behandelbeslissingen. Zij hebben echter door hun langdurige relatie, vooral met  oudere patiënten, een unieke positie om de doelen met een patiënt te bespreken.  Oncologen kennen op het moment van de behandelbeslissing de patiënt over het  algemeen nog maar kort en hebben bovendien vaak minder tijd voor uitgebreide  afwegingen met de patiënt. Een gesprek met de huisarts is daarom mogelijk van  toegevoegde waarde op het proces van gezamenlijke besluitvorming.   Doel  Het doel van de OPTion studie is om het effect op empowerment  te meten van een  gesprek over behandeldoelen tussen oudere patiënten met niet te genezen kanker en  hun huisarts.  14