Mariken Stegmann
Voorwoord Ik ben nooit goed geweest in het maken van keuzes. Vragen als ‘wat is je favoriete sport?’ vind ik lastig te beantwoorden. Ik houd van roeien, wielrennen en hardlopen, maar ook van zeilen en dansen. En ik vind het moeilijk om te prioriteren. Eigenlijk wil ik ook helemaal niet kiezen, en dus combineer ik zoveel mogelijk verschillende sporten. Dat is een uitdaging. Vooral omdat ik ook tijd wil hebben voor Wim, mijn werk (als huisarts, als onderzoeker en als docent), lezen, muziek, vrienden, taart, tekenen, onze katten en de tuin, om maar wat te noemen. Het lijkt dan ook een raar toeval dat juist ik onderzoek heb gedaan naar het prioriteren van doelen. Vooral omdat het instrument dat we daarbij gebruikten als een van de weinige gebruiksregels heeft dat ‘slechts één doel het meest belangrijk kan zijn’. Ik weet echter ook uit eigen ervaring hoe belangrijk het is om wel te focussen. Alleen als ik een sport tot ‘hoofdsport’ verkies (voor een kortere of langere periode), kan ik daadwerkelijk iets bereiken. Iets anders dat ik afgelopen jaren heb geleerd, is dat het belangrijk is om goed te communiceren. Ik moet mijn roeimaatjes vertellen dat ik tijdelijk focus op hardlopen omdat ik een halve marathon wil lopen. Ik moet duidelijk zijn over onderwijstaken die ik niet kan vervullen omdat ik mijn proefschrift af wil maken. Nog belangrijker is het om goed te communiceren als je samen met anderen iets wilt bereiken. Daarom vind ik roeien in de dubbeltwee zo leuk: de boot gaat duidelijk een stuk harder als we afstemmen op elkaar en niet roeien voor onszelf. Dus misschien is het bij nader inzien toch niet zo vreemd dat het onderwerp van dit promotietraject me vanaf het begin erg aansprak. Communicatie is belangrijk in de geneeskunde. Bijna iedereen kent verhalen over artsen die slecht communiceerden en wat dat voor vervelende gevolgen had. Gelukkig zijn die meeste situaties niet zo extreem als in die verhalen geschetst wordt, maar het is onbetwist dat goede communicatie essentieel is voor goede gezondheidszorg. Ook in de spreekkamer merk ik regelmatig hoeveel meer ik kan bereiken als ik investeer in een goede relatie met mijn patiënt en echt moeite doe te begrijpen wat voor hem of haar belangrijk is. Ik ben dan ook heel blij dat ik een bijdrage heb kunnen leveren aan het onderzoeksveld van de medische communicatie. Dat ik er in de verschillende projecten vanuit een verschillend perspectief naar heb kunnen kijken, past in mijn waardering voor variatie. Ik ben trots dat het nu af is en dat ik u hierbij mijn proefschrift kan presenteren.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy ODAyMDc0