Sanne Hoeks

Chapter 9 140 werken. De afronding van dit proefschrift gebeurde ook in jouw (en die van je gezin..) avond- en nachturen. Nu we beiden geland zijn op een geweldige plek en dit project tot een goed einde hebben gebracht, is dit wellicht het moment voor een volgend gezamenlijk project? Dr. W. de Jager. Wilco, met een snelheid die bij je past hebben onze paden elkaar meerdere keren gekruist. Een alleskunner met een enorm netwerk waarin technische kennis vertaald werd naar de kliniek en waardoor de zorg voor patiënten verbeterd kon worden. Sinds ik je vroeg om als co-promotor betrokken te blijven, heb je me enorm gesteund in de planning, met je aanmoediging en je ondersteuning (vanuit allerlei verschillende plekken over de hele wereld). Je commitment betekent veel voor me. Waarde leden van de beoordelingscommissie, Prof. dr. M.J.N.L. Benders, Prof. dr. J. Frenkel, Prof. dr. J. Garssen, Prof. dr. G.H. Koppelman en dr. J. van Loosdregt, een proefschrift is pas afgerond als een commissie van wijzen haar oordeel heeft gegeven. Veel dank voor jullie kritische beoordeling. Medeauteurs, Sytze (de Roock), Linda (Meurs), Anouk (Steur), Maarten (Hoekstra), Arie-Jan (Stoppelenburg), Rianne (Scholman), Jenny (Meerding), Marjan (Boes), Krijn (Dijkstra), Floris (Groenendaal), Linda (de Vries) en Genovieve (Keustermans). Studenten, Anouk en Bjorn. Analisten, artsen, biologen, biomedische wetenschappers, allen verbonden (geweest) aan de Prakken groep, het Boeslab of het Cofferlab. Erica (Roks). Kamergenoten, waarmee lief en leed gedeeld. Sytze (de Roock), Lieke (Reubsaet), Mariska (van Dijk) en Isme (de Kleer). Dank voor wat was en is! Beste Tannette (Krediet), André (Fleer), Leo (Gerards) en Ger (Rijkers), het keuze coschap neonatologie maakte dat ik een werkweek te kort vond duren. De wetenschappelijke stage naar Mannose-Binding Lectin (MBL) bij prematuren die volgde, prikkelde mijn nieuwsgierigheid en legde de basis voor dit proefschrift. Ik kan me nog levendig herinneren hoe Ger de dilemma’s van neonatale infecties uiteen zette, tel daarbij de rust en de kennis van André en Tannette op, naast het vertrouwen en het enthousiasme van Leo en iedereen kan de keuzes die volgden, begrijpen. Prof. dr. J. Kimpen en Prof. dr. J. Frenkel. Kinderarts ben ik geworden dankzij jullie. Inzichten komen soms op onverwachte momenten, in Zuid-Afrika werden me door een gesprek met Jan twee dingen duidelijk: Ik wilde me verder specialiseren in de neonatologie èn, om voor deze pasgeboren kinderen van betekenis te kunnen zijn, dat ik als arts meer diepgang nodig had. Ik wilde me hiervoor bekwamen als clinical scientist. Grote dromen!