14781-koppen

376 de bovenste tractus, knap wat je allemaal voor elkaar hebt gespeeld. Laura, wat een leuke aanvulling in de bunker, het duurde even voor de zwartgallige humor naar boven kwam, maar nu kan ik het me niet meer anders voorstellen. Pam, zo lief, zo betrokken en altijd zo breed glimlachend, onze dagelijkse dosis Prozac. Mana, inmiddels terug uit de VS en je plekje in de bunker ingenomen, wat vind ik het leuk om te zien dat je hetzelfde pad aflegt en ik kijk er naar uit om jouw promotieonderzoek nauw te mogen volgen als co-promotor. Samenwerken met jou is altijd een feest geweest en ik kijk er dan ook naar uit om dit de komende jaren te blijven doen. Sophie, als obstipatiemaatjes waren we samen altijd driftig op zoek naar posters over moeizaam defecerende kinderen en we hebben een mooie samenwerking achter de rug, veel geluk op je nieuwe pad. De nieuwe aanwas liegt er ook niet om, Marinde en Robyn, sinds jullie komst is de bunker schoner dan ooit, is de bodem van de waterkoker weer a vue en zijn de grappen er alleen maar flauwer op geworden. Dat doet me deugd. En natuurlijk de ouden van dagen, Suzanne, Juul, Daniël, Juudje K., Mariji dank voor jullie inwijding in de orde van C2-312. Alle studenten die hebben meegewerkt aan de verschillende studies: Lotte, Sascha, Willemijn, Esmée, Liselotte, Lukas, Zoë, Stijn, Elsa, Rinse en Najia. Dank voor jullie inzet, ik heb veel geleerd van het begeleiden van jullie wetenschappelijke stages en uit de hand gelopen vrije tijdsprojecten. Koffie automaat op C2, zonder jou was dit proefschrift er echt, maar dan ook echt niet geweest. Lieve Corrie, na een jaar trouwe dienst in Columbus hebben we samen de oversteek gemaakt naar de Westkust. Wat was je geweldig en wat mis ik je. Tom en Louise, op miraculeuze wijze ontstond dit musketiersverbond tijdens ons eerste coschap, jaren geleden. En tot op de dag van vandaag gaan de etentjes nog altijd door, gelukkig maar. Dr. Oor, zo verschillend en toch zo hetzelfde. Ook al zien we elkaar te weinig en blijven we dat tegen elkaar herhalen, onze etentjes resulteren altijd weer in buikpijn van het lachen. Andrea, wat ooit begon als onze eerste baan, resulteerde in zeilen op de Griekse zee, wie had dat gedacht? Met lastige microbiologische vragen klop ik in de toekomst graag bij je aan. Odile, kapitein Thole, onze roadtrip naar Canada was één van de hoogtepunten van mijn tijd in de VS. Samen met matroos Bruning hoop ik dat we nog vaak lekker zullen eten onder het genot van slechte grappen.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw