Jeroen van de Pol

198 Appendices randvoorwaarden die noodzakelijk zijn om gedragsverandering te realiseren. Deze omvatten capability, opportunity en motivation . Daarnaast wordt aan de hand van het verandermodel van Kotter een aantal suggesties gedaan voor vervolgstappen in het verandertraject van openbaar apothekers. Openbaar apothekers moeten erop toezien dat de receptengang efficiënt is ingericht en gepaard gaat met goede voorlichting aan de balie. De voorkeuren van de patiënt voor korte wachttijden en ruime openingstijden zijn hierin leidend. Dit is een noodzaak voor het implementeren van FPZ in de toekomst. Daarnaast moeten openbaar apothekers bekwaam worden in de uitvoering van FPZ. Hiervoor zijn meerdere vaardigheden en kennis noodzakelijk. Hiervoor moet men onder andere denken aan communicatietechnieken, maar ook aan klinisch redeneren. In de huidige curricula is meer aandacht voor dergelijke aspecten en worden huidige studenten farmacie beter opgeleid om FPZ uit te voeren. Echter, openbaar apothekers die dit niet in de opleiding hebben meegekregen moeten deze kennis en vaardigheden middels nascholing vergaren. Tevens moet er meer aandacht uitgaan naar gezamenlijk onderwijs tussen farmacie- en geneeskundestudenten. Hiermee zal ook toekomstige samenwerking tussen beide disciplines worden gefaciliteerd. Het kennisniveau van apothekersassistenten moet complementair zijn aan de ambities van de apothekersprofessie, waarbij apothekersassistenten nu meer gefocust zijn op de receptengang. Apothekersassistenten moet daarommeer kennis krijgen van FPZ, maar bijvoorbeeld ook verschillende activiteiten rondom apotheekmanagement. Op deze manier kunnen zij de openbaar apotheker zo goed mogelijk ondersteunen bij de implementatie en uitvoering van FPZ. In de dagelijkse praktijk zal het niet mogelijk zijn om alle tijd te besteden aan activiteiten die te maken hebben met FPZ. Echter, vergeleken met huisartsen besteden apothekers meer tijd aan activiteiten waarbij geen sprake is van direct patiëntcontact. Met name taakgebieden als de receptengang en apotheekmanagement eisen veel tijd op. Met name de hoeveelheid tijd die besteed wordt aan de receptengang door openbaar apothekers kan duiden op een tekort aan apothekersassistenten. Daarnaast moet kritisch gekeken worden naar iedere activiteit of deze de hoeveelheid besteedde tijd waard is. Het huidige bekostigingsmodel is volume gedreven en gebaseerd op de hoeveelheid receptregels die worden ter hand gesteld aan patiënten. Een dergelijk bekostigingsmodel is daarom niet stimulerend om de nadruk te leggen op de uitvoering van FPZ. Het huidige bekostigingsmodel is daarom aan herziening toe waarbij de openbaar apotheker gehonoreerd wordt voor het verrichten van FPZ en de toegevoegde waarde die daarmee gepaard gaat voor de maatschappij. Een model waarbij de openbaar apotheker wordt gehonoreerd middels een mix van een beschikbaarheidstarief en een vergoeding per FPZ-prestatie lijkt hierin het meest voor de hand liggend. Daarnaast kan men overwegen om een component