Joeky Senders

183 Appendices SAMENVATTING Ondanks verbeterde chirurgische en adjuvante behandelopties blijft de overleving van patiënten met een maligne hersentumor somber. In de recente decennia is het volume en de complexiteit van medische informatie (i.e., radiologie, DNA, vrije tekst) exponentieel gegroeid. Machine learning biedt een breed scala aan algoritmen die kunnen leren van deze data om toekomstige patiëntenzorg te informeren en optimaliseren voor de individuele patiënt. Dit proefschrift onderzoekt verscheidene algoritmen verspreid over het continuüm van het machine learning spectrum en hun toepassing binnen de neurochirurgische oncologie. Deel I: Uitkomsten en risico factoren in de neurochirurgische oncologie Dit deel onderzoekt de postoperatieve uitkomsten en geassocieerde risicofactoren in patiënten die een craniotomie ondergaan voor een maligne hersentumor. In Hoofdstuk 2 hebben we een cohort van 7376 patiënten van de National Surgical Quality Improvement Program (NSQIP) database geanalyseerd. Van alle patiënten die een craniotomie ondergingen voor een primaire maligne hersentumor, ontwikkelde 12,9% een grote complicatie binnen 30 dagen na de operatie, waarvan het merendeel plaatsvond tijdens de initiële opname. De meest voorkomende postoperatieve grote complicaties waren reoperatie (5,1%), veneuze trombo-embolie (VTE, 3,5%) en mortaliteit (2,6%). De meest voorkomende redenen voor reoperatie en ongeplande heropname waren respectievelijk intracraniële bloedingen (18,5% van alle reoperaties) en wond-gerelateerde complicaties (11,9% van alle heropnames). De American Society of Anesthesiologists (ASA)-classificatie en de preoperatieve functionele status werden geïdentificeerd als de meest frequente en sterkste voorspellers van postoperatieve morbiditeit en mortaliteit. Vanwege de hoge incidentie en substantiële impact op morbiditeit werd een vervolg analyse ( Hoofdstuk 3 ) gedaan in hetzelfde cohort om de incidentie, timing, en risicofactoren van VTE en intracraniële bloedingen te onderzoeken. Deze studie liet zien dat het verhoogde risico voor VTE, en longembolieën in het bijzonder, persisteert to na de periode van opname. Daarentegen vonden de intracraniële bloedingen voornamelijk plaats in de eerste dagen na operatie. Hoewel leeftijd en body mass index (BMI) geïdentificeerd werden als algemene risicofactoren voor VTE, werden er verschillende risicoprofielen gevonden voor een longembolie versus diep veneuze trombose en voor een trombo-embolisch event tijdens de opname versus na ontslag.