Gersten Jonker

Samenvatting in het Nederlands   215 A de invoering van de ACTY EPAs waarschijnlijk. Essentieel is, volgens de deelnemers, het voorzien in voldoende hands-on betrokkenheid bij acute zorgverlening door middel van toekennen van een legitieme rol op de werkplek, ondersteund door instructie aan bed, discussies aan de hand van casuïstiek en simulatie training. Self-determination theory helpt het ACTY effect te begrijpen. Met het coherente programma, de EPAs en de pre-test met zijn persoonlijke feedback wordt voldaan aan de psychologische behoefte aan competentie. De leergemeenschap van gelijkgestemde studenten vervult de behoefte aan betrokkenheid. Door het neerzetten van een ondersteunende omgeving met peers, begeleiders en mentoren wordt deels voldaan aan de behoefte tot autonomie. Met de behoeften goeddeels vervuld, wordt de natuurlijke geneigdheid om te ontwikkelen gestimuleerd. Hoofdstuk 4 beschouwt de simulatie pre-test aan het begin van het ACTY nader. Vygotsky’s Zone van naaste ontwikkeling (Zone of proximal development, ZPD) refereert aan de ruimte tussen wat een lerende beheerst en wat ze moet beheersen in het volgende ontwikkelingsstadium. Heeft het zelfstandig behandelen van kritiek zieke “patiënten” in de simulatie pre-test, aan de buitengrens van de ZPD, geleid tot destructieve frictie en ontmoediging? Het fenomenologisch onderzoek beoogt het psychosociale en onderwijskundige effect van de simulatie pre-test te doorgronden door diepte-interviews met individuele ACTY studenten over hun simulatie ervaring. De essentie van hun ervaring is dat ze worsteldenmet de gesimuleerde acute zorg situaties, hetgeen leidde tot stress, aangewakkerd door onzekerheid over de behandeling, verslechtering van de simulatie patiënt en teleurstelling over hun optreden. De stress verminderde het cognitief functioneren. Echter, de formatieve oefen-setting, anticipatie op een matig optreden, debriefing, een veilige omgeving en het vooruitzicht van trainingsgelegenheden reguleerden de emotionele respons op stress en maakten van een gespannen simulatie een motiverend onderwijsmoment. De belangrijkste bevinding van het onderzoek is dat in een veilige, formatieve pre-test setting, simulaties aan de buitengrens van de ZPD niet leiden tot ontmoediging en destructieve frictie, maar juist tot constructieve frictie en motivatie om te groeien. Deze bevinding impliceert dat een simulatie pre-test aan de buitengrens van de ZPD, voorbij traditionele grenzen, veilig kan worden toegepast. Hoofdstuk 5 evalueert het effect van het ACTY op het leren en de voorbereiding voor de praktijk, dat wil zeggen in welke mate afstudeerders aan de verwachtingen voldoen die in de acute zorg aan hen zullen worden gesteld. Het hoofdstuk beschrijft een quasi-