Ires Ghielen

203 Dankwoord elkaar gelukkig vaak te vinden. Ik heb altijd op jullie mogen varen, en me altijd bezig kunnen houden met wat ik graag wilde doen, zonder zorgen over praktische zaken, want die faciliteerden jullie. Dankjulliewel! Ook Jorn en Kristin ; dankjulliewel, voor jullie interesse, mentale steun, humor, SinterNIETklaas, en allerlei feestelijke dagen. In 5x Beringen, Duitsland, Venlo, Panningen, Amsterdam, en nu ook Wormerveer. Jullie reizen stad en land letterlijk af! Natuurlijk ook de familie Ghielen, Korsten en Hartel, voor alle gezelligheid, het delen van zowel lief als leed, gastvrijheid, en Heidegeist ;-). Eric en Berry, Rogier ; dankjulliewel voor het verwelkomen met open armen. Even uit de waan van de dag, doet het me ontzettend goed om bij jullie terecht te kunnen, altijd. Formule 1 kan nooit meer zonder plankje ;-). Mijn allerliefste Paul , mijn cheerleader! Ik hoefde nooit boos te worden, want jij werd boos voor mij. Ik hoefde nooit mijn best te doen, want ik was al meer dan goed genoeg. Ik hoefde nooit bevestiging te vragen, want die gaf jij zonder te vragen. En zo kan ik eindeloos doorgaan. Wat ben ik blij met jou. Nog nooit heb ik zoveel rust ervaren dan met jou in mijn leven, de perfecte woorden zal ik er nooit voor kunnen vinden. Jij moedigt al mijn dromen aan en dat doe ik ook bij de jouwe, samen kunnen wij ALLES. Rechtdoor! ;-) Het laatste (dank)woord gaat natuurlijk uit naar Opa . Jij bent degene die mij inspireerde om Parkinson-onderzoek te gaan doen en iets te betekenen voor alle mensen met deze ziekte. Jij was altijd mijn drijfveer en jij liet mij zien, keer op keer, samen met oma, hoe belangrijk het is om iets te betekenen voor iedereen die te maken heeft met Parkinson. Grote bewondering voor jou, en ook voor oma, hoe jullie ermee omgaan, hoe zwaar het ook is. Dit proefschrift draag ik op aan jou.