271 MENNO - MYLENE Tevredenheidsonderzoek Om een beeld te krijgen van de verwachtingen die bij aanvang van de hulpverlening werden gesteld, zijn na het beëindigen van de hulpverlening, interviews afgenomen met de ouders, broers, hulpgevers en met Menno zelf. Een samenvatting van die interviews is te vinden in Bijlage C. De algemene conclusie is dat niet alleen de sfeer aan tafel is verbeterd, maar dat het hele gezin baat heeft bij het vermogen van Menno om te kunnen volgen. Dit uit zich in gedragingen als empathie en meeleven met de ander, belangstelling hebben in de ander, zich kunnen voegen naar onverwachte veranderingen en minder vasthoudend zijn aan eigen ideeën en wensen. Discussie Conclusie De inzet van de hulpverlening was het ontwikkelen van wederkerigheid en co-regulatie in de context van meerdere gezinsleden. Hulpgever Mylene heeft gewerkt aan het ontwikkelen van volggedrag aan de hand van de bewegingskenmerken richting en afstand. Dit heeft ze gedaan door een onderscheidende kijkrichting ten opzichte van Menno in te zetten en haar aandacht te richten op de spreker aan tafel en niet te kijken naar Menno die ook aan het praten is. Dit had enerzijds tot doel om Menno bewust te maken van de andere gezinsleden aan tafel en hun inbreng tijdens de maaltijd. Het andere doel was om Menno bewust te maken dat als er niet naar hem gekeken wordt als hij praat er geen reden is om door te praten. Voor dit laatste is het noodzakelijk dat Menno de structuur herkent dat als je met elkaar praat je naar elkaar kijkt. En als je niet naar elkaar kijkt je dan ook niet met elkaar praat. Deze structuur heeft hij in relatie met Joram geleerd en uit de resultaten blijkt dat hij deze structuur ook in relatie met Mylene herkent en toepast. Het doel is dat Menno deze structuur niet alleen herkent bij zichzelf in relatie tot de ander, maar ook dat wanneer anderen praten de kijkrichting naar de spreker gericht is en dat je pas iets kunt zeggen wanneer anderen jou aankijken. Een voorzichtige conclusie is dat Menno op sommige momenten de kijkrichting van Mylene naar het pratende gezinslid volgt of terugkeert naar zijn eigen bord wanneer Mylene volhardt in haar onderscheidende kijkrichting naar het gezinslid dat aan het woord is. Gezelligheid aan tafel Dankzij het feit dat Menno een groot deel van de tijd rustig zit te eten zonder te praten, ontstonden er kleine gesprekjes waarbij ieder om de beurt iets vertelde en waar er naar elkaar geluisterd en gekeken werd. Er werden grapjes gemaakt waar iedereen om moest lachen en ook Menno kwam met een mopje waar iedereen plezier om had. De sfeer aan tafel is zichtbaar en hoorbaar veranderd. Ook de structuur van de maaltijd veranderde en er was ruimte voor alle gezinsleden om hun verhaal te doen, precies zoals de ouders 3C
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw