281 MENNO - MYLENE zien. Die interesse was er voorheen niet. William vertelt hoe vervelend hij het vond dat Menno altijd bepaalde waar iedereen moest zitten. Het is fijn om thuis te zijn nu Menno minder gestrest is en veel vaker ook vrolijk. Het interview met Menno is afgenomen met behulp van zijn moeder en de ambulant hulpgever. Uit het gesprekje blijkt dat Menno heel veel nieuwe dingen heeft geleerd in de afgelopen drie jaar. Ten eerste lukt het hem om met hulp de aandacht bij het gesprek te houden en antwoord te geven op de vragen die gesteld worden. Vertellen over iets uit het verleden is moeilijk, dit lukt alleen als het om heel concrete dingen gaat zoals: Ik heb met Mylene in haar Jaguar gereden. Daarnaast heeft Menno nieuwe vaardigheden en taakjes geleerd als koffiezetten of zijn boterhammen smeren. Er zijn nieuwe gewoontes ontstaan zoals het dragen van een ‘grote mensenbroek’ in plaats van de eeuwige joggingbroeken. Maar het belangrijkste is dat hij zich kan inleven in anderen. Menno stond vrijwillig zijn bed af toen zijn moeder daar een nachtje in wilde slapen vanwege een pijnlijke rug. Zowel Mylene als de vrijwilligster geven in het interview aan dat Menno ook buiten het gezinsleven zijn contacten anders vormgeeft. Hij vraagt bijvoorbeeld aan anderen hoe het met hen gaat. Hij biedt visite een kopje koffie of thee aan, met zelfs een koekje of snoepje dat van hemzelf is. Hij vraagt in het zwembad aan iemand die hij daar regelmatig tegenkomt hoe het met hem gaat. Menno is gaan paardrijden en kan zijn lichaam voegen naar de rug en de beweging van het paard, terwijl hij voorheen als een plank op het paard zat of er zelfs niet op durfde te gaan zitten. Het is mooi om te zien dat Menno zich kan redden in de sociale omgeving waarin hij zich bevindt. Wederkerig gedrag is niet langer afhankelijk van de inzet van Mylene, het is gegeneraliseerd naar het gezin en de wijdere omgeving. 3C
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw