Sonja Graafstal en Carine Heijligers

29 UITGANGSPUNTEN Joey is 2 jaar en stapt vrolijk door de kamer op weg naar de televisie om deze aan te zetten. Dennis loopt achter Joey aan en roept: ‘we gaan eten.’ Joey heeft andere plannen en probeert weg te rennen van zijn vader. Dennis wordt boos, tilt Joey op en zet hem in de kinderstoel, waarop Joey begint te brullen. ‘Moet dat nou, nu heb ik weer een krijsend kind aan tafel’, moppert Marja. ‘Ja doe het dan zelf’, snauwt Dennis terug en loopt naar buiten om een sigaretje te roken. Marja blijft alleen achter met de huilende Joey en smeert een boterham voor hem. Ze zet het bordje voor hem neer, maar de nog altijd boze Joey gooit het bordje op de grond. Inleiding Om de werkwijze van onze methode Beweging-als-houvast te begrijpen is het belangrijk dat haar fundament duidelijk is. We hebben het fundament gegrond op drie pijlers die, hoewel verschillend, ook onderling verbonden en afhankelijk zijn van elkaar. We staan in de komende paragrafen stil bij ‘Beweging’, ‘Relatie’ en ‘Zelfbegrip. Hoewel we deze een voor een bespreken zal de onderlinge verbondenheid ook zichtbaar worden, want sommige stukken tekst zouden net zo goed bij ‘Beweging’ als bij ‘Relatie of ‘Zelfbegrip kunnen passen. De uitwerking van deze pijlers zullen we in dit hoofdstuk vooral conceptueel en filosofisch benaderen. De toepassing ervan in de praktijk zal in de loop van dit proefschrift steeds verder uitgewerkt en concreter worden. Pijlers Beweging “Beweging is het fundamentele principe van de natuur” Aristoteles in Sheets-Johnstone (2011, pp. 77) “Beweging is de moeder van alle cognitie” Husserl in Sheets-Johnstone (2011, pp. 118) “Movement forms the I that moves, before the I that moves forms movement”. Sheets-Johnstone (2011, pp. 119) Al sinds mensenheugenis is er discussie over waar kennis zich bevindt en hoe kennis verworven wordt. De diverse standpunten die in deze eeuwenoude discussie zijn ingenomen wisselden elkaar voortdurend af tegen de achtergrond van een zich ontwikkelende maatschappij en veranderend wereldbeeld. Het antwoord op deze vragen bepaalt vervolgens hoe men aankijkt tegen de menselijke ontwikkeling en hoe mensen leren. Nog steeds is deze discussie actueel binnen het wetenschappelijk discours en verschillen wetenschappers van elkaar wat betreft hun visie en, daaruit volgend, hun werkwijze zowel wat onderzoeksmethoden als leerstrategieën of 1A

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw