Sonja Graafstal en Carine Heijligers

297 LEVI - GERDA Bijlage A. Gezinsanamnese Het leven van Levi is moeizaam begonnen en moeilijk verlopen. Verschillende gebeurtenissen hebben hieraan bijgedragen. Levi is een gewenst kind en de zwangerschap verloopt zonder problemen. De bevalling is echter moeilijk. De verloskundige heeft het sleutelbeentje van Levi moeten breken, bovendien is ook de vacuümpomp nodig geweest om Levi te halen. Dit laatste veroorzaakt een hersenschudding en Levi moet de eerste dagen zoveel mogelijk met rust gelaten worden. Alleen voor voeding en verschoning wordt hij uit zijn bedje gehaald. Deze gebeurtenis is niet alleen voor Levi traumatisch geweest, maar ook voor zijn moeder. Na de geboorte van Levi krijgt zij een postnatale depressie. Dit betekent dat zij Levi niet wil aanraken en verzorgen. Eenmaal uit het ziekenhuis probeert de kraamhulp hem regelmatig bij zijn moeder te leggen, maar zij duwt Levi weg of geeft hem terug aan de kraamzorg of aan vader. De zus van moeder, zelf kraamverzorgster, ziet in dat het niet goed gaat met moeder. Zij vermoedt een postnatale depressie en waarschuwt de huisarts die dit inderdaad bevestigt. Ze krijgt medicijnen voorgeschreven. Voor zover bekend hebben de ouders geen verdere hulp of uitleg gekregen in hoe ze het beste om kunnen gaan met de postnatale depressie van moeder. Ook is onduidelijk of de medicijnen aansloegen. Het lukt moeder in ieder geval niet of nauwelijks om de verzorging van Levi op zich te nemen. Haar moeite om Levi aan te raken is gebleven tot aan zijn 12e levensjaar. Daarna heeft zij dankzij de hulpverlening geleerd hoe ze Levi af en toe een aai over de bol kan geven of een schouderklopje. Volgens moeder heeft de postnatale depressie anderhalf jaar geduurd, daarna raakt zij zwanger van hun tweede kind, een dochter en hierna volgen er nog twee dochters. Moeder is bij geen van deze drie zwangerschappen opnieuw in een postnatale depressie terecht gekomen. De eerste maanden van het leven van Levi nemen vader en oma de zorg van Levi op zich. Wanneer Levi echter drie en een halve maand oud is, krijgt zijn vader een zwaar auto-ongeluk. Hij loopt een schedelbasisfractuur op en heeft de hele dag hoofdpijn. Hierdoor kan hij niet meer voor Levi zorgen. De zus van moeder springt bij en samen met oma nemen zij de verzorging van Levi op zich. De tante komt dagelijks in het gezin en voedt en verzorgt Levi. Ook kijkt ze hoe het met moeder gaat en probeert ze elke dag om Levi even bij zijn moeder te leggen. Deze kijkt dan wel naar Levi, maar raakt hem niet aan. De motorische ontwikkeling van Levi blijft wat achterlopen in vergelijking met zijn leeftijdsgenoten. Hij heeft nooit gekropen en begint rond zijn 2e jaar te lopen. Het consultatiebureau verklaart deze achterstand door te wijzen op variatie waarmee 3D

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw