Sonja Graafstal en Carine Heijligers

314 3E Voormeting Om het probleemgedrag in kaart te brengen en te onderzoeken hoe het interactiepatroon van Zack en John eruitziet is bij aanvang van de hulpverlening een video-analyse gemaakt, waarvan het schema te vinden is in Bijlage A. We onderzoeken welk interactiepatroon zichtbaar is door te observeren welke van de drie mogelijkheden voorkomen: a) een persoon is in staat om initiatief te nemen in het leggen van contact met een ander; b) een persoon is in staat om initiatief te nemen om uit contact te gaan met de ander; c) een persoon is in staat om een ander te volgen. Combinaties van deze drie mogelijkheden leiden tot interactiepatronen. De video-opname duurt 29 minuten, de analyse in het schema beperkt zich tot een minuut. De onderstaande beschrijving is een beknopte samenvatting van dit half uur. In de video-opname van februari 2012 is te zien dat John en Zack naast elkaar op een bankje zitten in de groepsruimte, er klinkt muziek. Beiden hebben een beker drinken vast. Zack drinkt met grote slokken zijn thee, terwijl hij naar zijn beker kijkt, afgewisseld met een vluchtige blik recht vooruit. Tijdens de paar minuten dat ze samen aan het drinken zijn kijkt Zack geen enkel moment naar John. John daarentegen drinkt zijn koffie slokje voor slokje en zet tussendoor zijn kopje op zijn knie. John kijkt afwisselend naar zijn kopje, hij kijkt de ruimte in en regelmatig kijkt hij naar Zack. John maakt een opmerking over dat het drinken lekker warm is, maar daar reageert Zack niet op. Als John begint te tikken met zijn voet op de maat van de muziek dan volgt Zack deze beweging. Wanneer John smakgeluiden maakt herhaalt Zack deze. Hij kijkt John na wanneer deze opstaat om nieuwe koffie te halen. Wanneer John weer terugkomt en naast hem op de bank gaat zitten buigt Zack zijn hoofd richting John, met zijn gezicht naar beneden en wijst met zijn hand naar zijn haar. John zegt: ‘kriebelen’? Zack antwoordt: ‘Ja’. John wrijft met zijn hand door de haren van Zack en over zijn hoofd. John zegt: ‘Zo zachtjes, of harder’? ‘Harder’, zegt Zack. Met meer spierspanning wrijft John verder over het haar en het hoofd van Zack. Na een tijdje zegt John terwijl hij zijn hoofd buigt en met zijn hand naar zijn hoofd wijst: ‘En bij John, doe eens bij John’? Zack kriebelt vervolgens op dezelfde manier over het hoofd als John bij hem deed, alleen in een hoger tempo. Vervolgens kriebelt John weer op het hoofd van Zack en zitten ze nog minutenlang naast elkaar op de bank. Daarna vraagt Zack om gemasseerd te worden. Hij neemt plaats voor John op een krukje. Zack blijft stil zitten en kijkt naar beneden terwijl John met stevige handen minutenlang de rug van Zack masseert en losklopt. De laatste 10 minuten van het half uur besteden ze aan samen aan tafel kleuren, ieder op een eigen vel met eigen kleurtjes. Vanuit de bewegingsanalyse wordt duidelijk dat Zack en John een bewegingspatroon hebben waarbij Zack minutenlang in zijn eigen wereldje kan zitten zonder op of om te kijken. Momenten van gezamenlijkheid ontstaan wanneer John zijn snelheid, kijkrichting

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw