Sonja Graafstal en Carine Heijligers

317 ZACK - JOHN Gedragsanalyse 1 Nameting na 7 maanden In Bijlage B is de analyse beschreven van Zack en John na 7 maanden hulpverlening. In het fragment van augustus 2012 is het volgende te zien: Zack zit op een bankje in de groepsruimte. Een medebewoner rolt een bal zijn kant op. Zack buigt naar de vloer en rolt de bal op eigen initiatief terug. Dan komt John naast Zack zitten. Zack schuift een stukje op zodat er plaats is voor John. Hij gaat op dezelfde manier als Zack met de rug tegen de leuning van het bankje zitten. Ze hebben allebei een beker drinken in hun hand. John neemt een slok van zijn drinken. Zack haalt met zijn vingers druppels water uit zijn beker, gooit ze in de lucht waarna hij ze vangt en vervolgens weer omhoog gooit. John kijkt een tijdje toe hoe Zack met de druppels water speelt. Dan legt hij een steentje tussen Zack en zichzelf op de bank. Zack kijkt naar het steentje, pakt het op, loopt vervolgens de ruimte in en komt met het steentje in zijn hand terug. Vervolgens gaat Zack naast John zitten en stopt het steentje in de nek van John. John pakt het steentje uit zijn shirt en houdt het in zijn hand, waarna Zack het steentje uit zijn hand probeert te halen. Hun hoofden zijn dichtbij elkaar en ze giechelen allebei. In dit fragment zijn er grote verandering te zien ten opzichte van het fragment bij aanvang. Ten eerste is te zien dat ze plezier hebben samen, wat een belangrijke voorwaarde was voor hun contact. John neemt een initiatief voor een spelletje door een steentje tussen hen in te leggen. Na dit initiatief van John volgt Zack met een eigen initiatief, zoals het verstoppen van het steentje in Johns nek. Vervolgens reageert John ook met een eigen initiatief en duurt het interactiepatroon langer dan de oorspronkelijke twee beurten. Hoewel John zich gericht heeft op het bewegingskenmerk richting, zijn andere bewegingskenmerken ook door ontwikkeld. Zo was er aanvankelijk alleen spierspanning waarneembaar in het lichaamsdeel van Zack dat bewoog. Nu is er bij een beweging van Zack in zijn hele lichaam spierspanning te zien, zoals dat ook het geval is bij John. Hetzelfde geldt voor het kenmerk afstand. Zack beweegt nu met zijn hele romp en loopt door de ruimte zonder dat daarvoor een noodzaak is of een opdracht. Interpretatie volgens Beweging-als-houvast Het interactiepatroon is vergelijkbaar met een ouder en jonge peuter. Zij kunnen zich ook eindeloos vermaken met spulletjes verstoppen, dingen ergens instoppen en weer uithalen. Ook de afstand tot elkaar is passend bij een jonge peuter, gezellig naast elkaar op de bank zitten. Het is duidelijk dat Zack de fase van de inerte baby ontgroeid is en zich nu presenteert als een vrolijke peuter die samen met de verzorger zit te giechelen. Vanwege deze vooruitgang wordt besloten om de komende maanden op dezelfde voet verder te gaan. 3E

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw