329 ZACK - JOHN instrument om Zack te helpen uit zijn apathie te komen en de verbinding met de ander te gaan ervaren. Dankzij deze inzet kon er ontwikkeling plaatsvinden in het sociale, emotionele en cognitieve domein. Zack is in relatie met John meer gaan praten, ze zijn dieren, bomen en voorwerpen gaan benoemen. John is de lust en onlustgevoelens van Zack gaan benoemen: ‘schreeuwen vindt Zack niet fijn, Zack heeft dorst ...’ Ze konden samen bezig zijn aan een taakje of activiteit en er was vooral veel plezier en nabijheid. Doordat Zack heeft leren praten, kan het contact met de beroepsopvoeders nu wel iets makkelijker worden, omdat hij woorden kan geven aan wat hij wil. De manier van werken van John is door de beroepsopvoeders niet direct overgenomen. Dit heeft met een hoop context gerelateerde factoren te maken, zoals de behavioristische stijl van werken waarin veel personeel is opgeleid en de cultuur van de instelling. Wanneer John aansloot bij het gedrag van Zack, bijvoorbeeld meestampen wanneer Zack boos is, kon dit voor anderen betekenen dat je negatief gedrag beloont. Een hulpvrager 1-op-1 vooruithelpen in diens ontwikkeling is een ding, maar het borgen in een grotere context en organisatie is een ander ding. Dat vraagt om een breder gedragen visie, zowel bij het management als op de werkvloer. Verdere verloop De hulpverlening is in 2014 en 2015 voortgezet en uitgebreid naar samenwerken tijdens de dagbesteding. Zack heeft in de relatie met John geleerd om samen taakjes in de wasserette te doen, zoals was opvouwen. De structuur is zoals een peuter die in dezelfde ruimte is als een ouder die daar een taak verricht. Ze zitten naast elkaar aan dezelfde tafel en hebben hun eigen stapeltje wasgoed om te vouwen. Op het ritme van John leert Zack om de was te vouwen in een eigen ritme. Zack is nu in staat om zichzelf op een passende manier te verhouden tot de ander, de taak en zichzelf, dit alles in de directe nabijheid van John. Dit is niet hetzelfde als een training van was vouwen. Bij een training staat de taak los van de relatie; in bovenstaand voorbeeld staat de relatie centraal en wordt vanuit de verbinding, de co-regulatie, een taakje eigengemaakt. Het verhaal eindigt hier, aangezien de toestemming voor het filmen en dossierinzage verkregen was tot september 2015. Het is niet vanzelfsprekend dat deze positieve ontwikkeling zich heeft doorgezet. Zolang het contact tussen Zack en John gefaciliteerd blijft, kan de positieve lijn zich voortzetten. Het is ook mogelijk dat andere beroepsopvoeders de insteek van John hebben opgepakt en zichzelf als instrument zijn gaan zien in het contact met Zack. Het is echter niet ondenkbaar dat er besloten is om de hulpverlening met John te stoppen, aangezien Zack al meer is vooruitgegaan dan tevoren werd gehoopt of verwacht. Wij hopen natuurlijk dat in de toekomst jongens zoals Zack niet afhankelijk zijn van een Bijzonder Zorgplan om persoonlijke aandacht en stimulatie te krijgen, maar dat een relationele aanpak gemeengoed wordt in de hulpverlening. 3E
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw