Sonja Graafstal en Carine Heijligers

340 3F strategie van de hulpgever geen negatief effect meer heeft op het volggedrag van Yara. Hiermee is de geboden interventie succesvol gebleken. De verwachting dat Yara ook buitenshuis makkelijker zou gaan praten en zich sociaalemotioneel verder zou ontwikkelen is na dit hulpverleningstraject niet uitgekomen. Dit ontstond wel na een verlenging van de hulpverlening met nog eens negen maanden. In de discussie staan we stil bij de interpretatie van deze ontwikkelingen en hoe we dit kunnen duiden. Het paradigma Complexe Systemen is hierbij ons uitgangspunt. Casus Yara en Veerle Probleemstelling Gezinssituatie Yara is een meisje van Marokkaanse ouders die, in ieder geval sinds de geboorte van Yara, in Nederland wonen. Yara is geboren in 2001 en is ten tijde van deze studie 10 jaar. Zij heeft nog een twee jongere zusjes en in 2012 wordt haar broertje geboren. Het gezin woont in een rijtjeshuis in een rustig dorp. DSM-diagnose In het dossier van Yara wordt gesproken over de diagnose selectief mutisme, volgens de DSM-5, een nogal zeldzame stoornis die verband houdt met een sociale angststoornis. Daarnaast is er sprake van een licht verstandelijke beperking (TIQ = 58). Het is niet bekend wanneer deze diagnoses zijn gesteld. Gedragsbeschrijving De aanleiding voor het zoeken van hulp voor Yara is omdat Yara op school niet of nauwelijks spreekt. Zij laat angstig gedrag zien en heeft geen vriendinnetjes. Thuis spreekt ze wel en daar gedraagt Yara zich passend in het gezin waardoor de ouders geen problemen ervaren. De ouders zijn het echter met de school eens dat Yara zich ook buitenshuis veilig moet kunnen voelen. Na overleg met de ouders en school is Yara in 2010 aangemeld voor de naschoolse dagbehandeling waar zij vervolgens driemaal per week naar toe gaat. Ook hier wordt geconstateerd dat Yara niet in de groep praat, niet met andere kinderen meespeelt, niet mee wil naar het dorp en geen vriendinnetjes maakt. Ze gaat letterlijk de drempel naar de verblijfsruimte niet over. Yara is het liefst alleen en zoekt geen contact met anderen. Ze heeft hulp nodig in alle voorkomende sociale interacties. In 2011 wordt door het team van de naschoolse dagbehandeling een aanvraag gedaan voor extra hulpverlening in de vorm van Beweging-als-houvast. De wens is dat de hulpverlening Yara gaat helpen om contact met anderen te maken op een manier die veilig is voor haar en die past binnen de Nederlandse en Marokkaanse cultuur van met elkaar omgaan.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw