Sonja Graafstal en Carine Heijligers

360 3F Bijlage C. Vervolg op de onderzoeksperiode Aansluitend op de onderzoeksperiode is een verlenging van het hulpverleningstraject gestart. Het inzetten van onderscheidende bewegingen, afgewisseld met gezamenlijke bewegingskenmerken, blijft het speerpunt in de aanpak gedurende de periode van september 2012 tot maart 2013. Daarnaast wordt er af en toe ook een andere groepsgenoot uitgenodigd om mee te spelen, zodat Yara gewend raakt aan de manier van interacteren die gebruikelijk is voor kinderen van haar leeftijd. Tegen het eind van deze periode raakte Yara steeds meer gewend aan de diversiteit van het aanbod. Zij kreeg geen hogere spierspanning meer bij een onderscheidende beweging. Yara accepteerde het wisselende aanbod van Veerle en langzamerhand verdwenen de tekenen van stress. Uiteindelijk antwoordde Yara binnen vier seconden adequaat op de vragen van Veerle, zonder kenmerken van stress te vertonen. De hulpverlening met Beweging-als-houvast kon worden afgesloten. De ontwikkeling van Yara zette zich na de hulpverlening door en dat was even schrikken voor de ouders van Yara. Twee jaar na de start van dagbehandeling en individuele hulpverlening gaven ouders aan dat Yara thuis brutaal is, een eigen mening geeft en haar ouders tegenspreekt. In het licht van de sociaalemotionele ontwikkeling is dit een enorme stap vooruit, want Yara demonstreert hier dat onderscheidend zijn, net als gezamenlijk zijn, deel uitmaakt van een volwaardige relatie. Voor de ouders leek het in eerste instantie een stap achteruit, omdat zij het gedrag als ongehoorzaam interpreteerden in plaats van als groei in autonomie. Er is thuisbehandeling in het gezin ingezet in de vorm van psycho-educatie om de ouders te helpen op een andere manier tegen het gedrag van Yara aan te kijken. Dit heeft de onrust en de zorgen van de ouders weggenomen. De gezinsleden leerden hoe ze op een nieuwe manier met elkaar om kunnen gaan en gingen leuke uitstapjes maken en activiteiten buitenshuis ondernemen. Een mooie stap vooruit, want Yara ging bij aanvang van de hulpverlening nergens mee naar toe. Ook op de naschoolse dagbehandeling is Yara assertiever geworden en is ze steeds meer gaan praten. Ze kwam voortaan zelfstandig de groep van de naschoolse dagbehandeling binnen en speelde uit zichzelf met andere kinderen. Na verloop van tijd is ook de naschoolse dagbehandeling afgebouwd. Bij navraag hoe het anno 2015 met Yara gaat, werd gezegd dat Yara op het VSO zit en het daar goed doet. Ze fietst zelfstandig naar school, heeft vriendinnetjes en doet zelfstandig boodschappen in het dorp. Haar ouders geven aan goed contact met haar te hebben.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw