Sonja Graafstal en Carine Heijligers

389 FLOYD - ANOUSKA/RAISA de situatie weg te halen. Floyd heeft de kracht van een puber en zijn heftigheid heeft daarom veel meer weg van agressie. We kunnen dus stellen dat het interactiepatroon dat opvalt in het contact tussen Floyd en Anouska, vergelijkbaar is met dat van een jonge baby tussen 0 en 2 maanden en van een peuter van 2 jaar oud, terwijl zijn fysieke kracht, zijn intensiteit en de onderwerpen van gesprek passen bij zijn kalenderleeftijd van een 12-jarige. Hulpverleningsplan Het doel van de hulpverlening is om wederkerig contact op gang te brengen tussen Floyd en Anouska. Dit betekent dat Anouska gaat werken om volggedrag van Floyd te ontlokken, met als achterliggend doel dat Floyd haar gaat waarnemen en dat vanuit ‘waarnemen’ ook ‘rekening houden met’ ontstaat. Het doel dat daarbij voor ogen gehouden wordt, is dat Floyd leert om rekening te houden met zijn omgeving. Dat zijn ‘afstappen’ op de omgeving passend bij de ander is. Beïnvloeding van de beweging De beïnvloeding van de beweging van Floyd door Anouska wordt gebaseerd op een aantal aanknopingspunten die we inmiddels van hem weten. Uit het filmfragment is af te leiden dat beiden elkaar volgen wanneer de activiteit hun beider interesse heeft. Dus het creëren van een gezamenlijke en plezierige activiteit is de basis waarop de hulpverlening kan plaatsvinden. Verder is te zien dat Floyd langere tijd naar Anouska kijkt wanneer zij iets over zichzelf vertelt of wanneer zij met stemgeluid en gebaren haar woorden kracht bijzet. In haar gebaren en stemgeluid onderscheidt Anouska zich van Floyd. Zij wordt zichtbaar voor hem en zo ontlokt ze op deze manier volggedrag van Floyd. Om onderscheid te kunnen maken is het nodig om eerst gezamenlijkheid te creëren, om vervolgens het onderscheid ook te kunnen ervaren. In het filmfragment is te zien dat Anouska de snelheid van Floyd volgt en ook zijn uitroepen en kreten, waardoor er een grote mate van gezamenlijkheid is ontstaan. Het ongewenste gedrag van Floyd waarover in de gedragsbeschrijving wordt gesproken, is in dit deel van het filmfragment niet voorgekomen, maar is gedurende het proces wel zichtbaar, daarom bespreken we dit hier. Zijn manier van contact maken met Anouska is op momenten onplezierig en ongewenst. Hij knijpt in de nek van Anouska, duwt haar hoofd op tafel of is op andere manieren fysiek hardhandig. Hij maakt dan wel verbinding en zoekt gezamenlijkheid op, maar heeft geen oog voor wat dit met de ander doet. De opdracht aan Anouska wordt om eerst gezamenlijkheid te creëren en vanuit die gezamenlijkheid zichzelf zichtbaar te maken. Dit doet ze door aan de ene kant zijn 3H

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw