390 3H snelheid te volgen om vanuit gezamenlijkheid de dingen die ze niet leuk vindt te benoemen. Floyd is gewend dat hij verbaal gecorrigeerd wordt, ‘dat moet jij wel of niet doen’. Anouska zal vooral benoemen wat ze wel of niet prettig vindt vanuit zichzelf, ‘ik vind dat wel/niet leuk’. Tenslotte is het de bedoeling dat Anouska Floyd minder gaat volgen wat betreft zijn bewegingsintensiteit en zich meer gaat onderscheiden, in de verwachting dat Floyd haar meer gaat volgen en dit ook doet op een manier die prettig is voor Anouska. Resultaten Nameting Na vijf maanden is er opnieuw een analyse gemaakt van een filmfragment van Floyd en Anouska. De uitwerking hiervan is te zien in Bijlage B. Dit fragment duurt 13 minuten. In het fragment zitten Floyd en Anouska naast elkaar aan tafel in een aparte ruimte van de leefgroep. Floyd eet een chocolade paashaas. Anouska feliciteert Floyd met zijn verjaardag en geeft hem een cadeautje voor in zijn vissenkom. Hij vindt het een leuk cadeau en reageert vrolijk. Vervolgens praten ze over wat Floyd op zijn verjaardag gedaan heeft. Tussen het gesprek door zegt Floyd dat hij het cadeau niet wil, en vervolgens zegt hij het toch wel te willen. Er ontstaat een spel van heen en weer schuiven van het cadeau, dat begint met een nep, boos gezicht en zeggen dat hij het cadeautje niet wil en dat steeds eindigt in, ‘grapje’ waarna hij het cadeautje weer voor zich neer zet. Anouska blijft rustig en zegt dat ze het cadeautje best mee wil meenemen als hij het niet wil. Floyd geeft Anouska uit zichzelf een stuk chocola en ze praten verder over hoe ze het paasweekend hebben doorgebracht. Dan komt Floyd op Anouska af en knijpt hij in de nek van Anouska. Zij trekt een emotieloos gezicht, kijkt Floyd aan en zegt dat ze het knijpen niet leuk vindt. Hij laat haar nek los en knijpt haar vervolgens in haar hand. Opnieuw zegt Anouska dat zij knijpen niet leuk vindt en kijkt hem met een emotieloos gezicht aan, totdat hij loslaat. Floyd draait zijn hoofd weg en zegt dat het een grapje is. Anouska antwoordt hierop dat ze liever een echte grap hoort. Vervolgens vertelt Floyd een mop. Floyd initieert een spel waarbij ze elkaar zo lang mogelijk moeten aankijken zonder te lachen. Floyd kan dit niet goed, want zodra Anouska haar tong uitsteekt begint hij al te lachen. Wat opvalt uit dit fragment zijn de langere momenten van gezamenlijkheid. Floyd kijkt Anouska langer aan tijdens het praten en luisteren dan vijf maanden geleden en hij beweegt ook rustiger dan bij aanvang van de hulpverlening. Hij kijkt uit zichzelf naar Anouska en hij kijkt terug wanneer zij hem aankijkt. Kortom, Floyd is de bewegingen
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw