Sonja Graafstal en Carine Heijligers

402 3H praat nog even door over wat voor cake hij zou willen en of hij al een idee heeft en of hij chocoladecake lekker vindt. Floyd reageert hier niet op en schrijft ‘cake bakken’ op terwijl hij dit hardop uitspreekt. Als hij klaar is met schrijven kijkt hij op het blaadje van Raisa om te controleren of hij het goed geschreven heeft. Hij zegt dan: ‘met twee k’s’?’ Raisa praat intussen nog over chocoladecake en kijkt verbaasd op. Ze vraagt: ‘hoe?’ terwijl ze Floyd aankijkt. Dan ziet ze dat zijn blik gericht is op zijn blaadje en begrijpt zijn vraag over de twee k’s. Ze schuift haar blaadje schuin zodat Floyd kan zien hoe je ‘bakken’ schrijft en vervolgens controleert ze de spelling van Floyd: ‘Ja’. Het fragment gaat verder met het bedenken van activiteiten waarbij ze allebei voorstellen doen en instemmen met elkaars ideeën. Wanneer Floyd teruggrijpt op een vorig gespreksonderwerp brengt Raisa het gesprek weer terug naar het verzinnen van activiteiten. Vanuit de bewegingsanalyse wordt duidelijk dat Raisa en Floyd een patroon hebben waarin beiden initiatief nemen door de ander instructies te geven wat ze moeten doen en waarin beiden ook gehoor geven aan deze initiatieven. Zo zegt Raisa wat Floyd moet opschrijven en Floyd geeft Raisa de opdracht ook mee te schrijven. Beiden voldoen aan de opdracht van de ander. Het volggedrag dat op deze manier ontstaat is gebaseerd op verbale instructies en op directe vragen van de een aan de ander. Zo vraagt Floyd bij Raisa na of hij goed gespeld heeft en Raisa vraag of hij cake lekker vindt. Daarnaast valt op dat Floyd bezig is met de activiteit van het schrijven en de spelling van de woorden, terwijl Raisa op een abstracter niveau aan het praten is over wat voor soort cake Floyd lekker zou vinden als ze die in de toekomst gaan maken. Ook valt op dat Raisa langer achter elkaar aan het woord is dan Floyd, die slechts korte zinnen maakt als hij antwoord geeft. Ze hebben over het algemeen wel dezelfde snelheid van praten. Raisa maakt grote bewegingen en gebaren met haar handen, hoofd en romp tijdens het spreken, Floyd gebruikt zijn handen alleen als hij aan het schrijven is en beweegt zijn romp naar voren en achter tijdens het schrijven of luisteren. Raisa spreekt met meer variatie in haar stem terwijl Floyd op vlakke toon spreekt. Over het algemeen kan gezegd worden dat er meer onderscheidende bewegingen in hun interactie zijn dan gezamenlijke. Interpretatie volgens Beweging-als-houvast Raisa is degene die een duidelijke structuur neerzet in de uitvoering van de activiteit. Ze geeft Floyd een opdracht wat er opgeschreven moet worden en hoe hij zijn papier moet indelen. Als Floyd afdwaalt naar een vorig gespreksonderwerp, dan brengt Raisa de activiteit weer terug naar opschrijven wat ze allebei leuk vinden om te doen.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw