404 3H te vinden in Bijlage D. Het totale filmfragment duurde 18 minuten. De gekozen minuut voor die analyse betreft het moment waarop Floyd zijn overwinning door de ruimte galmt. De onderstaande beschrijving is gebaseerd op twee momenten, namelijk de discussie tussen Floyd en Raisa aan het begin van hun samenzijn en het fysieke contact dat later plaatsvond. In het filmfragment is het volgende te zien. Floyd en Raisa zitten aan tafel in een aparte ruimte. Floyd zit aan de lange zijde van de tafel en Raisa aan de korte kant. Ze praten over wat ze die middag gaan doen. Raisa heeft een bestuurbaar helikoptertje meegenomen, waar ze straks mee gaan spelen en dat lijkt Floyd ook leuk om te doen. Tot die tijd hebben ze nog een uur over om iets anders te doen. Floyd stelt voor om naar het dorp te gaan want daar heeft hij zin in. Raisa antwoordt met: ‘Maar we zouden alleen naar het dorp gaan als we iets moesten doen weet je wel’ en ze verwijst naar een afspraak die ze in een vorig bezoek hadden gemaakt, dat ze alleen naar het dorp zouden gaan als ze het van tevoren hebben afgesproken. Floyd reageert teleurgesteld, hij verheft zijn stem, slaat met zijn hand op tafel en laat zich achteruit op zijn stoel vallen. Hij zegt dat hij helemaal vergeten is om dit de vorige keer af te spreken. Raisa antwoordt op rustige en zachtere toon, dat ze het dan de volgende keer moeten doen. Ze stelt voor om nu iets anders te gaan doen. Floyd veert enthousiast op als hij vertelt over een leuk voetbalveldje in de buurt. Raisa vraagt: ‘wat wil je daar gaan doen dan’. ‘Voetballen’, antwoordt Floyd. ‘Ja, maar we gaan niet voetballen’ is de reactie van Raisa. Opnieuw teleurstelling bij Floyd waarbij hij met grote gebaren en hard stemgeluid zijn ongenoegen laat blijken. Raisa verwijst ook hier naar een afspraak die gemaakt is en meermalen herhaalt ze de zin: ‘weet je nog wat we afgesproken hebben?’ Floyd geeft geen antwoord op deze vraag, maar blijft zeggen dat voetballen toch leuk is. Vervolgens geeft Raisa zelf het antwoord door te zeggen dat ze hebben afgesproken om op maandag te gaan voetballen en op donderdag iets anders te doen. Ze vraagt Floyd of hij gehoord heeft wat ze zegt en dit te herhalen. Floyd wordt steeds bozer en zegt tot drie keer toe: ‘Ga weg... ‘. Na een lange stilte van Raisa, vraagt Floyd of ze toch alsjeblieft kunnen voetballen. Raisa zegt dat ze vanwege haar rug maar een keer per week kunnen voetballen. Uiteindelijk eindigt de discussie en besluiten ze een potje te gaan kaarten. Op het ritme van het uitdelen van de kaarten door Raisa, steekt Floyd zijn tong uit naar Raisa. Als Floyd wint, galmt luid zijn overwinning door de ruimte. Raisa legt haar hand op zijn arm en vraagt op zachte toon of hij wat zachter wil doen want het doet pijn aan haar oren. Als hij doorgaat vraagt ze opnieuw op rustige toon of hij iets kan fluisteren. Floyd antwoordt: ‘wat moet ik fluisteren dan’. Ze vervolgen het kaarten. Als Raisa bij het derde potje wint, gooit Floyd zijn handkaarten op de grond en zegt op luide toon: ‘Jaaaa, dikke neus hoor met
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw