Sonja Graafstal en Carine Heijligers

428 3 I afloop van dit hulpverleningstraject de ouders nogmaals bevraagd over de ontwikkeling. Hieruit kon vastgesteld worden dat in de thuissituatie het gezinsleven plezieriger en soepeler is gaan verlopen. De relatie met de ouders is verbeterd, de jongeren behulpzamer zijn geworden en ook het schoolse leren is verbeterd. De structuur van de beurtwisseling die in de interactie met Irma is ontstaan, is getransformeerd naar een complexere vorm van samenspelen en samenwerken en is zichtbaar in verschillende contexten. In de discussie bespreken we de noodzaak van supervisie voor het adequaat uitvoeren van een groepsbehandeling. Daarnaast nemen we het concept beurtwisseling onder de loep en geven onze visie op het ontwikkelen hiervan (Fogel & Thelen, 1987). Casus groepsbehandeling Probleemstelling Situatie oktober 2011 Drie jongeren worden aangemeld voor een groepsgerichte benadering met Bewegingals-houvast. Het gemeenschappelijk probleem waar deze jongeren en hun omgeving tegenaan lopen zijn hun gebrekkige sociale vaardigheden. In de omgang met anderen blijken ze niet in staat om prettig met elkaar te spelen of samen te werken. Ze wachten niet op hun beurt, luisteren slecht naar elkaar en zijn vooral met zichzelf bezig. Deze problemen worden zowel in de thuissituatie, als op school, als op de naschoolse dagbehandeling opgemerkt. Het doel van deze groepsgerichte aanpak is het ontwikkelen van wederkerigheid rondom een gezamenlijke en plezierige activiteit, in de verwachting dat de onderlinge relaties met leeftijdsgenootjes en in de thuissituaties zullen verbeteren. Gedragsbeschrijving hulpvragers Bart is een jongen van 12 jaar en vormt samen met zijn moeder en haar partner, de niet-biologische vader van Bart, een gezin. Bart heeft nog een oudere broer en zus van 29 en 26 jaar die niet meer thuis wonen. De partner van moeder heeft zes kinderen die eveneens niet in het gezin wonen. Bart is na groep 2 van de basisschool overgestapt naar het speciaal basisonderwijs en na groep 8 naar het speciaal voortgezet onderwijs gegaan. Tot zijn vierde jaar heeft hij alleen het woordje ‘mama’ gezegd. Vanaf groep 1 is hij wel meer gaan praten. Hij begon met leren lezen op zijn 11e. Hij gebruikt tot op heden pictogrammen om te weten wat de taakjes zijn die hij moet doen. De reden van aanmelding bij De Zevenster is dat er veel conflicten zijn in de thuissituatie tussen Bart en zijn moeder. Bart slaat en schopt haar en maakt spullen kapot. Hij kan bij zichzelf geen emoties herkennen of benoemen. Ook zoekt hij uit zichzelf geen lichamelijke nabijheid of contact. In het verleden heeft Bart een vorm van sensorische integratietherapie gehad. Naast het aanbod van Beweging-als-houvast in groepsverband op De Zevenster krijgt Bart ook nog individuele hulpverlening op basis van deze methode.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw