432 3 I bij jou, eerst is Bart aan de beurt’. Bart ligt languit over de tafel te tekenen en zit met zijn knieën op de stoel. Irma buigt zich voorover om op gelijke hoofdhoogte van Bart te komen en vraagt: ‘Wat ben jij aan het tekenen?’ Bart mompelt: ‘Ik wil een vliegtuig maken, maar het lukt niet’. Irma bekijkt de tekening, geeft een paar kleine aanwijzingen en vraagt daarna aan Bart: ‘Vind je mijn boom wel op een boom lijken?’ Bart kijkt op, knikt van ja en tekent vervolgens weer verder. Daarna geeft Irma de beurt aan Noortje en ze kijken samen hoever de giraffe al gevorderd is waarna Irma haar boom aan Noortje laat zien. Uit het bovenstaande blijkt dat tijdens iedere beurt Irma contact maakt op een manier die bij die jongere past, hetzij in snelheid, gespreksonderwerp of in het creëren van een gezamenlijke beweging. Daarnaast creëert Irma een gezamenlijke richting door in het contact met een jongere over elkaars tekening te praten. Er wordt op dat moment geen aandacht gegeven aan de overige twee jongeren in het groepje. Het doel hiervan is dat de jongeren zelf gaan ervaren dat zij steeds aan de beurt komen om iets te mogen zeggen en dat het geen zin heeft om te praten als er toch geen antwoord gegeven wordt. Resultaten Nameting Aan het eind van dit hulpverleningstraject, juni 2012, wordt er opnieuw een beschrijvende analyse gemaakt van een filmfragment van het ‘groepje’. De activiteit is vooraf met Irma en de jongeren overeengekomen. Ze spelen een spel waarbij twee personen een blinddoek om hebben. De geblinddoekte personen krijgen om de beurt een hapje eten met een lepel. Vervolgens moeten ze raden wat voor eten er op de lepel ligt. Samen treffen ze de voorbereidingen voor het spel. Irma en Bart hebben gekozen om het eten te raden en Vanessa en Noortje verzorgen het eten. Vanessa haalt twee blinddoeken en helpt Irma en Bart met het vastmaken ervan. Noortje zorgt voor een dienblad met schaaltjes met eten. Noortje ordent de schaaltjes, Vanessa loopt met het bakje eten eerst naar Irma en daarna naar Bart. Vanessa vraagt of de geblinddoekte Irma klaar is voor een hap. Ze wacht tot de mond open is en stopt er een hapje in. Daarna loopt ze naar Bart vraagt of hij er klaar voor is en ze geeft ook hem een hapje. Noortje en Vanessa kijken elkaar aan, zeggen niks en laten Irma en Bart met elkaar praten tot ze het eens zijn over de smaak die ze hebben geproefd. Dan valt de blinddoek van Irma af. Ze zegt: ‘ik zal mijn ogen dicht houden, kunnen jullie me dan helpen?’ Vanessa pakt de doek van de grond, Noortje doet de doek over het hoofd van Irma. Irma knoopt zelf de doek vast. Vanessa pakt
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw