51 SYSTEMISCH ONTWIKKELINGSPERSPECTIEF Marja, Dennis en oma zitten aan tafel. Joey ligt in bed en krijst hartverscheurend. Marja verzucht: ‘zo gaat het nou elke avond. Nooit wil hij lekker gaan slapen.’ ‘Geen wonder als je hem steeds uit bed haalt’, reageert Dennis. ‘Nee, alsof jij hem stil weet te krijgen’, zegt Marja boos. ‘Nou ik haal hem er tenminste niet steeds uit. Hij moet weten wie de baas is.’ Oma zegt tegen Marja: ‘jij was vroeger ook zo. Je wilde nooit naar bed.’ ‘Zie je wel, zegt Dennis, het ligt dus niet aan mij’, waarop Marja reageert: ‘oh nou ligt het zeker aan mij!’ ‘Ja, zegt Dennis, jij geeft hem altijd zijn zin.’ Joey is nog altijd aan het huilen en Marja kan het niet langer aanhoren, ze loopt naar boven. Dennis roept haar achterna: ‘Ja hoor, ga je ventje maar weer verwennen.’ Oma probeert de zaak te sussen en zegt: ‘zal ik een bakje koffie maken?’ Inleiding In het voorgaande hoofdstuk hebben we onze uitgangspunten uiteengezet. De basis van waaruit Beweging-als-houvast is opgebouwd en vormgegeven. De uitgangspunten zijn tevens onze richtingwijzers ten aanzien van de doelen die we voor ogen hebben met de hulp aan anderen. Wanneer we zien dat de hulpvrager moeite heeft met verbinding maken met de hulpgever, dan wordt het doel om bij de hulpvrager juist die bewegingen te ontlokken die bevorderend werken om die verbinding te maken. Want een van de uitgangspunten is dat iedereen behoefte heeft aan verbinding en contact met anderen. Op deze manier grijpen we steeds terug naar de uitgangspunten gedurende het proces van hulpverlening. De volgende stap in onze verantwoording is de lezer duidelijk te maken hoe dat ontlokken van nieuwe bewegingen in zijn werk gaat. En dan bedoelen we nog niet de concrete werkwijze van Beweging-als-houvast, dat komt in de methodesectie, hoofdstuk 2b, aan de orde, maar we willen in dit hoofdstuk stilstaan bij onze visie op ontwikkeling. Hoe ontwikkelen mensen en organismen zich, langs welke wegen verloopt dat? Want alleen als we een idee hebben over de processen die ten grondslag liggen aan ontwikkeling, kunnen we ook ingrijpen in die processen en mogelijk verandering teweegbrengen. Dat is immers het doel van hulpverlening. Ontwikkeling The goal of development is not to rise above the mere sensorimotor, but for cognition to be at home within the body. Thelen (2010) Binnen de sociale wetenschappen zijn er verschillende visies, ook wel paradigma’s genoemd, over hoe ontwikkeling of verandering van gedrag plaatsvindt. De visie die men aanhangt bepaalt vervolgens ook de werkwijze van de behandelaar en geeft 1B
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw