Sonja Graafstal en Carine Heijligers

541 VERWANTE METHODEN en niet willen recidiveren, etc. Er zijn geen contra-indicaties die deelname aan Eigen Kracht-conferenties zouden belemmeren. Het uitgangspunt van een EK-c is dat een burger het democratisch recht heeft om eerst zelf plannen te maken alvorens de overheid - of professionals namens de overheid - ingrijpt in hun leven en eventueel dat van hun kinderen. De vraag of de situatie van een persoon, gezin of buurt geschikt is om een EK-c te houden is niet van tevoren te beantwoorden. De veronderstelling is dat het oplossen dan wel verminderen van de problemen van degene die een EK-c wil of voor wie er een aangevraagd wordt het meest succesvol kan worden als de kring van deze persoon vergroot wordt. Door een zo groot mogelijke diversiteit na te streven van betrokkenen kunnen meerdere ideeën aandragen en helpen. De werkwijze van EK-c ziet er als volgt uit. Een professional of een bezorgde burger van een individu of een familie schakelt een EK-coördinator in die probeert om een zo groot mogelijke en zo divers mogelijke groep van betrokkenen bij elkaar te krijgen. Een EK-coördinator is een onafhankelijke partij die de persoon of personen in kwestie helpt met het voorbereiden van de EK-conferentie, al dan niet in samenspraak met een professional. Pas dan vindt de feitelijke bijeenkomst plaats, die uit drie fasen bestaat. In de eerste fase wordt er uitsluitend informatie gedeeld. De EK-coördinator vraagt aan de betrokken deelnemers welke informatie zij nodig hebben zodat zij een plan kunnen helpen opstellen. De relevante informatie wordt door een professional verstrekt. Soms moet het plan dat gemaakt wordt aan wettelijke eisen voldoen; denk hierbij bijvoorbeeld aan maatregelen opgelegd door de kinderbescherming. De tweede fase behelst het feitelijke overleg tussen de hoofdpersonen en hun familie en andere betrokkenen, waarbij geen buitenstaanders aanwezig zijn. De EK-coördinator blijft wel in de buurt mochten de deelnemers vragen hebben. Als leden van de conferentie in samenspraak met de persoon of personen in kwestie het eens zijn over hun plan treedt de derde fase in. In deze fase wordt het plan gepresenteerd aan de EK-coördinator en indien nodig aan de professional. Deze ziet er alleen op toe dat het plan voor iedereen duidelijk is, hoe plannen concreet worden en op welke wijze er nagegaan wordt of de plannen worden uitgevoerd. Bovendien wordt wanneer nodig nog gecheckt of het plan aan de wettelijke kaders voldoet. De EK-coördinator mag geen inhoudelijke informatie toevoegen en evenmin een oordeel geven over de afspraken van het plan. In een follow-up na vier weken informeert de EK-coördinator hoe het met de geplande afspraken staat. De theoretische onderbouwing van de EK-c is vooral gestoeld op burgerschapsidealen. In dat kader kan de EK-c onder andere worden teruggevoerd op de ‘Ladder of participation’ theorie van Arnstein (1968). Hij stelt dat de hoogste vorm van burgerparticipatie of empowerment het voeren van de eigen regie is. Daarnaast wordt de werkwijze ook door de filosofie van Habermas (1984) ondersteund. In zijn ‘Theory of communicative 5B

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw