Sonja Graafstal en Carine Heijligers

548 5B • Elke week gaat de hulpgever na of de gewenste effecten zijn behaald. Mocht dit niet het geval zijn dan worden er nieuwe (tussen)doelen geformuleerd. De daaropvolgende week worden deze doelen opnieuw geëvalueerd en dan begint de cyclus van vooraf aan. • De behandeling eindigt zodra de hulpgever en het gezin van mening zijn dat de doelen zijn behaald. Een belangrijk onderdeel van MST is dat het gezin gedurende de intensieve thuisbehandeling van drie tot vijf maanden dag en nacht kan terugvallen op een hulpgever. Gewoonlijk heeft een hulpgever meerdere keren per week persoonlijk contact met het gezin. Dit kan variëren van 15 tot 90 min per contact. Ook is er telefonisch en/of mailcontact tussen de hulpgever en het gezin. Daarnaast wordt er ook nauw samengewerkt met belangrijke systemen rondom het gezin, zoals de school, de sportclub, het buurtwerk en de politie. De belangrijkste theoretische onderbouwing van MST wordt gevonden in het transactionele bio-ecologische ontwikkelingsmodel van Bronfenbrenner (1979) dat wederzijdse beïnvloeding veronderstelt. Zo wordt de jongere beïnvloed door de systemen waarin deze is ingebed, zoals het gezin, de vriendengroep en school, maar ook de jongere op haar of zijn beurt beïnvloedt deze systemen weer. De keuze van de interventies is gebaseerd op wetenschappelijke evidentie. Om die reden wordt er gebruikt gemaakt van het Risk-Needs-Responsivity (RNR) model dat zijn oorsprong vindt in de sociale leertheorie en de sociale cognitietheorie. Dit model stelt dat antisociaal of crimineel gedrag aangeleerd wordt in de sociale context (Andrews et al., 2006). Literatuur Andrews, D. A., Bonta, J., & Wormith, J. S. (2006). The Recent Past and Near Future of Risk and/or Need Assessment. Crime & Delinquency, 52(1), 7–27. https://doi. org/10.1177/0011128705281756 American Psychiatric Association (2014). Handboek voor de classificatie van psychische stoornissen (DSM-5). (M. W. Hengeveld, Ed. & Trans.). Boom. (Origineel werk gepubliceerd in 2013) Bronfenbrenner, U. (1979). The ecology of human development: Experiments by nature and design. Harvard University Press. Nederlands Jeugd Instituut (2018). Multisysteemtherapie. https://www.nji.nl/nl/ Databank/Effectieve-Jeugdinterventies/Erkende-interventies-MultisysteemTherapie-(MST) Ruiter, C. de & Hildebrand, M. (2005). Behandelstrategieën bij forensisch-psychiatrische patiënten. Bohn Stafleu van Loghum. Zajac, K., Randall, J., & Swenson, C. C. (2015). Multisystemic therapy for externalizing youth. Child and Adolescent Psychiatric Clinics of North America, 24(3), 601–616. https://doi.org/10.1016/j.chc.2015.02.007

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw