553 VERWANTE METHODEN een speciale variant van VHT ontwikkeld, namelijk VHT in gezinnen met complexe problematiek. Een van de belangrijkste uitgangspunten van VHT is de veronderstelling dat ouders en kinderen van nature een positieve wederzijdse betrokkenheid op elkaar nastreven. Daaraan gekoppeld is de wens van ouders dat zij willen genieten van het contact met hun kinderen. Daarom richt VHT zich ook op het gezin en niet alleen op het kind dat aangemeld wordt voor hulp. De wens van ouders en kinderen voor een plezierig contact wordt binnen VHT omgezet in aandacht voor positieve interactiemomenten die gebaseerd zijn op een aantal communicatieprincipes ook wel aangeduid met de zogenoemde basiscommunicatie zoals verwoord door Trevarthen (1982). Centraal in het bevorderen van de communicatie is het op de juiste manier ingaan door ouders op de initiatieven die het kind laat zien. De basiscommunicatie is gebaseerd op de natuurlijke communicatie tussen kinderen en ouders. Die communicatie start bij de geboorte en heeft universele karakteristieken (Dekker & Biemans, 1994/2015). Kinderen in de leeftijd van 0 tot 6 jaar èn hun ouders ontwikkelen op deze wijze initiatief nemen en initiatief ontvangen. Dit is onder andere zichtbaar aan oogcontact maken, toewenden, ja-knikken, instemmend knikken etc. VHT hanteert de volgende werkwijze. De video-hometrainer (VHT-er) legt in het kennismakingsgesprek met het gezin de principes van de aanpak uit. Deze bestaat eruit dat er tijdens het volgende bezoek een video-opname wordt gemaakt van een alledaagse omstandigheid zoals tijdens een spelsituatie of de maaltijd. De week erna wordt de video met de ouders teruggekeken. Hiertoe heeft de VHT-er een aantal goed gelukte interactiemomenten geselecteerd. Deze worden benoemd en toegelicht met als doel om de ouders ertoe aan te zetten het aantal positieve interactiemomenten te vergroten. De rol van de VHT-er is groot. Deze moet in staat zijn om positieve interactiemomenten te initiëren om op deze manier als model te kunnen functioneren voor de ouders, zodat deze kunnen zien wat een gezonde basiscommunicatie inhoudt. De belangrijkste theoretische onderbouwing wordt gevonden in de hechtingstheorie (Bowlby, 1969), de natuurlijke communicatie tussen ouder/verzorger en kind zoals beschreven door Trevarthen (2001), Papousek en Papousek (2002) en Stern (1985/2000). De ethologie legde de basis voor het kijken naar het vroege interactiegedrag van moeder en kind. *NB. VHT is inmiddels uitgebreid naar Video-Interactiebegeleiding (VIB). Deze is gebaseerd op dezelfde principes, maar richt zich op relaties in professionele werksituaties; voorbeelden zijn leidsters in de kinderopvang, leerkrachten op school, groepsleiders in residentiële instellingen en de verpleging in ziekenhuizen. 5B
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw