567 ZORGETHIEK EN DE HULPGEVER ‘Dag Joey’, zegt Mary vriendelijk, waarop Joey al brommend ’hm’ zegt. Mary staat op, maakt de tafel schoon en zet het peper- en zoutstelletje in de kast. Mary lijkt de uitdaging om Joey’s gedrag te veranderen nu niet aan te gaan. Zo kiest ze er niet voor om een opmerking te maken over zijn fysieke houding. Tijdens het gesprek stemt ze wel fysiek af door een enigszins nonchalante houding aan te nemen. Hoewel ze aanvankelijk aansluit bij Joey’s onderwerp, neemt ze daarin ook een eigen richting. In de oplossing die ze voorstelt kan Joey zich immers niet vinden. De komst van een andere jongere zorgt ervoor dat het kleine beetje gezamenlijkheid dat er was verdwijnt. Hierdoor wordt het contact tussen Mary en Joey verbroken. Deze situatie leidt dan weliswaar niet tot een conflict, maar er was ook geen sprake van een interactie waarmee Joey mogelijk verder kan. Gera en Joey Joey blijft na het eten aan tafel zitten. Met zijn hele bovenlijf hangt hij over de tafel en speelt met het peper- en zoutstelletje, waardoor hij zout op het tafelkleed morst. ‘Kwam mijn vader mij maar halen om naar het voetballen te gaan’, zegt hij voor zich uitstarend. Even is het stil, dan zegt Gera die met haar armen in de schoot zit: ‘We kunnen ook vanuit hier naar het voetballen gaan. Bob en Steven willen vast ook mee’, zegt Gera. ‘Niet zo’n zin in’, zegt Joey zachter dan Gera spreekt. Gera gaat wat onderuit zitten, ‘Je mist papa hè’, zegt ze terwijl ze zijn kant opkijkt. ‘Ja, hij komt hier nooit, ik wou dat ik een andere vader had’, zegt Joey. Hij kijkt langs Gera heen. Gera gaat nu ook op de tafel hangen en zegt, ‘wat voor een papa zou jij willen?’ Joey haalt zijn schouders op, het is weer even stil waarna hij antwoordt, ‘hetzelfde maar dan dat hij komt.’ ‘Zullen we een kaart schrijven aan jouw papa; dan kun je hem vertellen dat je het fijn zou vinden als hij kwam?’ biedt Gera aan. ‘Hij komt toch niet’, zegt Joey al gapend. ‘Ik heb het pas nog gevraagd.’ Even is het stil en dan zegt Gera: ‘het fijne van een kaartje is dat hij die kan nalezen.’ Gera komt iets overeind zet haar arm op de tafel en laat haar hoofd op haar hand steunen, ze kijkt Joey schuin aan die vervolgens zijn hoofd naar haar toe richt. ‘Valt te proberen’, zegt hij, terwijl hij nu ook overeind komt. ‘Dan hebben we een plan!’, zegt Gera en gedecideerd staat ze op van tafel. Terwijl ze het pepervaatje van tafel pakt, volgt Joey haar op de voet door het zoutvaatje te pakken, samen brengen ze het stelletje naar de keuken. Op het eerste gezicht lijkt ook Gera het doel ‘beleefd gedrag bevorderen’ niet aan te gaan. Ze zegt immers niets over zijn fysieke houding. Vanuit Beweging-als-houvast is dat een bewuste keus. Gera weet dat alle voorgaande pogingen om Joey via verbale instructie iets aan te leren mislukt zijn. Daarom kiest ze de weg van de beweging. Ze stemt op twee manieren op hem af. Zo gaat Gera mee in de richting van het onderwerp dat Joey aandraagt en past ze haar fysieke houding aan die van Joey aan, zonder daarin 5C
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw