Luppo Kuillman

Appendices 150 ACKNOWLEDGEMENTS André Oosterhof en Albert Verstallen, jullie beiden moeten vooraan in dit dankwoord. Met mijn aanstelling bij de opleiding Master Physician Assistant (MPA) in 2009 begon ook een beoogd promotietraject in het lectoraat Transparante Zorgverlening dat onder leiding stond van Prof. Dr. Cees van der Schans. Ofschoon ik deze kans met beide handen aangreep is het door allerlei oorzaken destijds niet tot het beoogde onderzoek gekomen. Het werken als docent in het hoger onderwijs èn het begeleiden van het ziekteproces en overlijden van mijn vader in 2011 dwongen tot keuzes die steeds ten nadele van een promotieonderzoek uitvielen. Desondanks gaven jullie mij in 2012 een tweede kans en werd ik in contact gebracht met de inspirator van voorliggend proefschrift. Zonder jouw telefoontje, André, was vermoedelijk het proefschrift zoals het nu voorligt, niet tot stand gekomen. Zonder jouw begeleiding, Albert, in het papierwerk om aanspraak te kunnen maken op het ‘Promotieregelement’ was het allemaal ook nog lastiger geworden. Ik ben daarvoor blijvend dankbaar! Berry Middel, ja die Inspirator dat ben jij. Op het juiste moment kwam jij als de juiste persoon binnenwandelen in mijn leven en stelde mij de vraag: Wat wil je nu eigenlijk zelf? Ik wilde mijn promotieonderzoek omzetten naar die met een nieuwe vraagstelling dat ook zou bijdragen aan de doorontwikkeling van het beroep physician assistant. Ik had, zoals jij dat pakkend duidde een ‘theoretisch universum’ nodig voor de concepten , omdat ik vanuit mijn fanatisme echt ‘alles in samenhang met alles’ wilde onderzoeken aangaande het beroep Physician Assistant. “Als je zo door blijft gaan zal je blijven zwemmen zonder de oever te bereiken”. Wat al snel duidelijk werd in de recherche naar relevant onderzoek voor het beroep PA was dat er nauwelijks onderzoek was gedaan naar hoe PA’s zich zouden gedragen op het moment dat zich een moreel dilemma zou voordoen. Vanuit deze bevinding belandden we beide in een voor ons beiden terra incognita van (zorg)ethiek en moral psychology . Vanaf dat moment ontstond een leermeester-gezel relatie tussen jou als, zoals ze dat aan Duitse universiteiten noemen, ‘Doktor Vater’ en mij als jonge onderzoeker die alles graag wilde onderzoeken van wat los en vast zat. Jouw sturing, scherp analytisch doorvragen en relativeren, resulteerden tamelijk snel in een promotieonderzoeksvoorstel waarbij naar aanleiding van een paar narratieve literatuureviews al snel duidelijk werd dat het beoogd promotieonderzoek zich zou gaan voltrekken in de wereld van ‘meten is pas weten als de interne validiteit van het onderzoek goed is ’. Jij bleef constant hameren