Noura Dawass

S AMENVATTING 167 product LG V αβ met L bleek het gemakkelijkst te gebruiken. Bovendien werden oppervlakte-effecten van Kirkwood-Buff integralen van LJ- en WCA-vloeistoffen gekwantificeerd. De resultaten toonden aan dat voor LJ- en WCA-systemen oppervlakte-termen van dezelfde orde van grootte kunnen zijn als de Kirkwood- Buff integralen zelf. In hoofdstuk 5 werden Kirkwood-Buff integralen van mengsels van ureum en choline-chloride (ChCl) berekend met behulp van MD simulaties. Het systeem werd bestudeerd bij T =343,15 K, atmosferische druk en molverhoudingen ChCl / ureum variërend van 2:1 tot 1:5. Radiale distributiefuncties werden gecorri- geerd met behulp van de Ganguly en van der Vegt-correctie en de schaling van het product LG V αβ met L werd gebruikt om Kirkwood-Buff integralen in de ther- modynamische limiet te verkrijgen. Kirkwood-Buff integralen werden gebruikt om de affiniteit tussen de verschillende componenten bij verschillende molver- houdingen te onderzoeken. Uit de Kirkwood-Buff integralen werden thermo- dynamische factoren en partiële molaire volumes direct berekend. Ook werden met behulp van MD simulaties een aantal transporteigenschappen bestudeerd, waaronder Maxwell-Stefan diffusiecoëfficiënten, die via de matrix van thermo- dynamische factoren verbonden zijn met Fick diffusiecoëfficiënten. Er werd aangetoond dat de Kirkwood-Buff theorie handig is voor het gelijktijdig bestu- deren van moleculaire interacties en het berekenen van thermodynamische ei- genschappen van systemen bestaande uit ionen. De Kirkwood-Buff methode blijkt een nuttig instrument om interacties in vloeistoffen bestaande uit meerdere componenten te bestuderen. Aangezien Kirkwood-Buff integralen gekoppeld zijn aan fluctuaties in het groot-canonieke ensemble, kunnen macroscopische thermodynamische eigenschappen worden berekend terwijl het inserteren en verwijderen van moleculen (zoals vereist in het groot-canonieke ensemble) wordt vermeden. Bij het berekenen van som- mige thermodynamische grootheden worden echter vaak moleculaire simula- ties in open ensembles gebruikt. Fase-evenwichten en oplosbaarheden worden typisch berekend uit Monte Carlo (MC) simulaties in open ensembles. In hoofd- stuk 6 werden de oplosbaarheden van CO 2 , CH 4 , H 2 S, and N 2 in monoethyleen- glycol (MEG) berekend met MC simulaties in het osmotische ensemble. De zo- genaamde Continuous Fractional Component Monte Carlo (CFCMC) methode werd gebruikt om de efficiëntie van deze MC simulaties te verbeteren. Klassieke krachtvelden werden gebruikt zonder enige additionele parametrisering. Voor- spellingen van CFCMC-berekeningen werden vergeleken met experimentele ge- gevens. Een goede overeenkomst tussen simulaties en experimenten werd waar- genomen voor oplosbaarheden bij lage druk. Bij hoge druk kunnen modificaties van het krachtveld nodig zijn om de voorspelde oplosbaarheid van kleine gas- moleculen in MEG te verbeteren.