Dolph Houben

187 Nederlandse samenvatting 10 De vrije fibula flap is qua vorm en grootte vaak een minder goede match met het defect in de onderste extremiteit. Hierdoor is de reconstructie met een vrije fibula vatbaar voor stressfracturen in het eerste jaar na operatie als het niet goed beschermd wordt tegen mechanische belasting. VBGs kunnen worden beschermd tegen grote mechanische belasting door ze te combineren met een groot stuk niet gevasculariseerd bot (CBA). Deze techniek van VBG en CBA in een operatie is ontwikkeld door Dr. Capanna. In Hoofdstuk 3, hebben we een systematische review van de literatuur verricht die gaat over de uitkomsten van de gecombineerde VGB en CBA-reconstructie van grote bot defecten in de onderste extremiteit. Uit deze studie bleek dat de combinatie van VBG en CBA lijden tot een goede primaire reconstructie, met goede functionele uitkomsten op lange termijn. Deze techniek leidt tot primaire botgenezing in 86.5% van de gevallen. Echter is deze techniek geassocieerd met een hoge re-operatie en complicatie kans. De Capanna techniek is bijzonder geschikt na tumorresectie bij personen met een lage leeftijd. Concluderend, het gebruik van VBG blijft tot op heden de gouden standaard voor de reconstructie van grote segmentale bot defecten in de onderste extremiteit. Ter bescherming van mechanische belasting kan het beste de VBG gecombineerd worden met een CBA wanneer het gaat om een jonge patiënt met een tumor indicatie. De primaire bot genezing is beter wanneer een VBG gebruikt wordt dan een CBA alleen. Het gebruik van gevasculariseerd bot is gelimiteerd in het gebruik door de slechts enkele beschikbare botten die “gemist” kunnen worden in het menselijk lichaam zonder functie in te leveren. Daarnaast is zijn VBG geassocieerd met complicaties die kunnen ontstaan waar het donor bot wordt geoogst. Deel II: In het tweede deel van deze promotie, ligt de focus op een nieuwe alternatieve reconstructie methode; namelijk het gebruik van gevasculariseerde allogene bot transplantaties (VCAs). Hierbij wordt een geselecteerd bot van een menselijke donor wordt geoogst en vervolgens gevasculariseerd aangesloten in een menselijke ontvanger. Deze donor is tevens vaak ook nier, hart, long en lever donor. Deze alternatieve methode is slechts in enkele gevallen ook daadwerkelijk in mensen verricht. Gevasculariseerde allotransplantaties zijn gelimiteerd door het gebruik van levenslange immunosuppressiva zoals benodigd bij elke vorm van orgaantransplantatie. In het microvasculair onderzoekslaboratorium van de Mayo Clinic is een nieuwe methode ontwikkeld die weefsel vitaliteit van een levend bot allotransplantaat behoud zonder levenslange immunosuppressiva. Deze nieuwe methode van levende bot allotransplantaties combineert het microchirurgisch aansluiten van de allogene bloedvaten in de ontvanger met het aanleggen van een tweede autologe circulatie. Hierbij zijn slechts twee weken immunosuppressiva benodigd. De tweede autologe circulatie wordt aangelegd door een arterioveneuze (AV) bundel te implanteren in het allotransplantaat. Dewerkzaamheid vandeze nieuwe methode van transplanteren is reeds in kleine diermodellen aangetoond. Als hypothese stelde wij dat de weefsel vitaliteit in bot VCAs in een groot diermodel kan worden behouden door chirurgisch geïnduceerde neo-angiogenese (AV-bundel implantatie) met kortdurende immunosuppressiva. Daarnaast verwachten wij dat de nieuwe bot formatie in het allotransplantaat het resultaat is van autologe bot cellen die migreren van de ontvanger in het transplantaat. Hierdoor zal over de tijd het transplantaat worden gerepopuleerd door cellen van de ontvanger.