Elien Neimeijer

144 1. H et monitoren van het leefklimaat in de klinisch forensische zorg voor volwassenen met een LVB is mogelijk. Middels afname van de GCI en interviews worden waarde- volle inzichten verkregen over de perceptie van het leefklimaat van deze doelgroep. 2. D e kwaliteit van het leefklimaat hangt samen met agressie incidenten en dwang- maatregelen op de leefgroep. 3. L eefklimaat is een dynamisch concept waarin sociotherapeuten hun handelen con- tinu dienen af te stemmen op de ambivalente signalen van cliënten. Alles overziende concludeerden we dat het vormgeven van een therapeutisch leefkli- maat dat is ingebed in een gepersonaliseerde klinisch, forensische behandeling een voortdurende uitdaging vormt. Sociotherapeuten hebben een sleutelpositie in de vorm- geving van het leefklimaat. Niet alleen dient het leefklimaat te worden afgestemd op de specifieke kenmerken, behoeften, de leerstijl en het functioneringsprofiel van de cliënt- en, ook wordt beoogd om psychische stoornissen en risicovol gedrag te verminderen waarbij risico’s en veiligheid in het oog moeten worden gehouden. Een kwalitatief goede en effectieve behandeling voor deze context afhankelijke doelgroep vereist een integratie van kennis en kunde uit zowel de forensische zorg, psychiatrie als de verstandelijk ge- handicaptenzorg op de leefgroep. Tegelijkertijd is er sprake van een kwetsbare context door de landelijke druk op de forensische zorg. Hierdoor is het in de klinische praktijk niet altijd eenvoudig is een therapeutisch leefklimaat vorm te geven. Om kwaliteit van zorg en veiligheid vorm te kunnen geven, die recht doet aan de unieke cliënt in zijn of haar specifieke context, is voortdurend onderhoud nodig in de vorm van het inves- teren in de kennis, vaardigheden en de attitude van sociotherapeuten ten aanzien van het professioneel handelen op de leefgroep. Sociotherapeuten hebben daarbij, net als de cliënten, recht op een kwalitatief goed werkklimaat met optimale ondersteuning vanuit de organisatie.

RkJQdWJsaXNoZXIy ODAyMDc0