15250-m-cuypers

230 Appendices een verband bestond tussen veranderingen in KvL en persoonskenmerken die relevant zouden kunnen zijn bij diagnose en behandelkeuze (o.a. optimisme, self-efficacy en persoonlijkheid). Voorafgaand aan biopsie vulden 377 deelnemers de vragenlijst in. Bij 126 van hen werd er prostaatkanker vastgesteld en zij ontvingen een tweede vragenlijst nadat een behandeling was gekozen maar nog niet was gestart. Op het tweede meetmoment rapporteerde deelnemers een lagere KvL dan bij de eerste meting. Ondanks dat er bij deze patiëntengroep tussen de twee metingen weinig medische veranderingen te verwachten waren, werd er slechter cognitief en rol (werk en prive) functioneren gerapporteerd en meer vermoeidheid, constipatie en prostaat-specifieke klachten in vergelijking met de eerste meting. In tegenstelling tot de slechtere algemene KvL, werd er wel een verbeterde seksuele activiteit en functioneren gerapporteerd. In het geval dat prostaatkanker werd vastgesteld, waren de KvL scores die werden gemeten bij het biopt niet voorspellend voor een latere behandelkeuze. Echter, bij de tweede KvL meting bleek een lagere KvL vooral gerapporteerd te worden door respondenten die kozen voor een actieve behandeling (operatie of bestraling), en werd er minder verschil gevonden bij patiënten die kozen voor een actief volgen beleid. Bij de eerste KvL- meting, voorafgaand aan diagnose, werd er een associatie gevonden met optimime. Bij de tweede meting werd een samenhang met self-efficacy gevonden. Er werd geen verband gevonden tussen verandering in KvL en persoonlijkheid. De voorgaande twee hoofdstukken belichtte verschillende aspecten (beslisrol, tevredenheid met informatie, KvL bij diagnose en behandelkeuze) uit het proces van diagnose en behandelkeuze bij prostaatkanker. Uit deze en eerdere onderzoeken, en ervaringen uit de praktijk, is bekend dat samen beslissen tussen arts en patiënt bij een behandeling voor prostaatkanker moeilijk is. Naast alle medisch relevante informatie, moeten de arts en patiënt ook overleggen over de persoonlijke situatie en voorkeuren van de patiënt. Een keuzehulp is in zo’n situatie een nuttig hulpmiddel voor arts en patiënt om tot een gezamenlijk behandelbesluit te komen. Een keuzehulp bevat vaak taakjes of opdrachten die patiënten helpen om hun eigen waarden en voorkeuren te verhelderen. In Nederland was nog geen geschikte keuzehulp voor prostaatkanker beschikbaar met dergelijke waarde verhelderende oefeningen. De ontwikkeling van deze keuzehulp wordt in hoofdstuk 4 beschreven. De keuzehulp is gebaseerd op een Canadese versie waarnaar eerder onderzoek is gedaan. Na observaties bij Nederlandse consulten, werd de keuzehulp aangepast aan de Nederlandse praktijk. De medisch inhoudelijke informatie werd geverifieerd aan de geldende Nederlandse en Europese behandelrichtlijnen. Met de nieuw ontwikkelde