Mark Wefers Bettink

Chapter 12 198 verschil met de afname na LPS die we in ratten hebben gemeten in hoofdstuk 5. Mogelijk leidt een minder heftige endotoxemie eerder tot toename van mitochondriaal zuurstof verbruik. Doordat veranderingen in mitochondriale oxygenatie en functie aan het bed bij gezonde vrijwilligers gemeten kan worden, kunnen we deze parameters nu ook in patiënten gaan meten. Hoofdstuk 7 beschrijft de interim analyse van onze eerste intensive care studie met de COMET monitor. We hebben de mitochondriale functie van IC patiënten direct aan het bed gemeten met de COMET monitor. In het laboratorium werd ex vivo mitochondriale functie bepaald in de bloedplaatjes en de schade aan mitochondriën werd gemeten door de bepaling van mitochondriaal DNA in plasma. Helaas is het ons niet gelukt om voldoende patiënten te includeren en konden we geen conclusies te trekken op grond van de beschikbare data. Hoofdstuk 8 gaat in op de eerste metingen van mitochondriale oxygenatie tijdens neurochirurgie. De operatiekamer is een uitdagende omgeving voor optische metingen door de beperkte ruimte die beschikbaar is rondom de patiënt en de vervuiling van het optische signaal door de chirurgische lampen. De voordelen van het uitvoeren van deze metingen tijdens neurochirurgie is de stabiliteit van de patiënt en de relatief lange duur van de neurochirurgische procedures. We hebben stabiele metingen laten zien tijdens stabiele operatieomstandigheden. Dit betekent dat je kan verwachten dat onder stabiele omstandigheden geen grote variaties in cellulaire oxygenatie zijn te verwachten. Een snelle daling van mitochondriale oxygenatie kan dus wijzen op een probleem bij de patiënt. Hoofdstuk 9 laat zien dat het mogelijk is om mitochondriale oxygenatie te meten tijdens operaties bij neonaten. De methode veroorzaakt geen schade aan de huid van de neonaten en bij twaalf van de vijftien patiënten was het mogelijk om tijdens de operatie oxygenatie van de mitochondriën te meten. Bij de drie patiënten waarin de meting niet lukte, waren externe en potentieel vermijdbare oorzaken tenminste deels verantwoordelijk voor het mislukken van de meting. Het blootstellen van de voorbereide huid aan infraroodlicht, een potente lichtbron die gebruik wordt om de neonaat warm te houden, zorgt voor depletie van de opgebouwde PpIX. Bovendien zijn de gebruikte markeerstift en ontsmetting door chloorhexidine een bron voor vertraagde fluorescentie, waardoor het zuurstof afhankelijke signaal verstoord wordt en de meting onmogelijk is. De eerste data lieten zien datmitochondriale oxygenatie snel reageerde op veranderingen in de neonaat die veroorzaakt werden door de operatie of door de anesthesie. In