Maayke Hunfeld

281 Appendices Ik heb zoveel mooie herinneringen aan de afgelopen jaren en ik hoop dat er nog velen bij gaan komen. Ik ben er trots op dat jij als cardioloogmij bij staat tijdens mijn verdediging. Lieve Suzan, precies een jaar geleden ging jij me voor en mocht ik jouw paranimf zijn. Ik was apetrots op jou. Sinds het moment dat we bij elkaar om de hoek wonen zijn we echt maatjes geworden. Om 07.05 uur haal je me op om naar het werk te fietsen en om 17.30 uur fietsen we als het even kan weer samen naar huis. Al fietsend raken we nooit uitgepraat, het is heerlijk om met je over het werk en onderzoeksperikelen te praten, maar ook over welke kleding we weer geshopt hebben, wat we het weekend gedaan hebben en uiteraard over onze kids! Laten we proberen onze sportsessies weer op te pakken, want van kletsend sporten krijg je een steengoede conditie. Fijne collega’s van de kinder Intensive Care, wat bof ik met jullie als collega’s. Het is met jullie nooit saai en de borrels en etentjes zijn altijd gezellig. Lieve Naomi, we zijn ooit samen begonnen aan een promotietraject en hebben ook samen aan een aantal artikelen gewerkt. Jij bent er ook bijna! Lieve Saskia, dank voor de vele snelle Doppio theemomentjes. Lieve collega’s van de kinderneurologie: Rinze, Marie-Claire, Evita, Suzanne en Liesbeth. Wat zijn we een goed team samen. Dank voor de waarneemmomenten wanneer ik een deadline wilde halen voor mijn onderzoek en voor het naar me luisteren als ik er even doorheen zat. In het bijzonder mijn kamergenootje Evita, oftwel mijn persoonlijke ‘Word- gids’. Zodra ik weer aan het stoeien was met Word of wanneer ik niet tevreden was over een Engelse zin, was jij nooit te beroerd omdit binnen een seconde voor me op te lossen. Dames van de poli kinderneurologie en kinderchirurgie, psychologen van de HINT (Annabel, André, Janne, Yannick), verpleegkundigen van de ICK, dank voor de fijne samenwerking. Mijn dierbare en lieve vriendinnen, voor jullie zal ik persoonlijk iets in dit boekje schrijven. Vanaf nu kan ik ophouden met zeggen dat ik aan mijn proefschrift moet werken. Lieve Nicole, Steef en Pieter, mijn zussen en broer. Fijn dat ik bij jullie de afgelopen jaren regelmatig mijn hart heb kunnen luchten wanneer ik toch enige stress ervaarde. We zijn samen een mooi viertal. Mam en Har, het is me gelukt. Er zijn momenten geweest dat ik dacht dat het me niet ging lukken. Mede dankzij jullie ben ik geworden wie ik nu ben. Lieve mam, ik heb veel respect voor je, een deel van onze jeugd stond je er alleen voor. Je hebt ons 10