Zsa Zsa Weerts

Dutch summary 259 A Dutch summary Het Prikkelbare Darm Syndroom (PDS), oftewel Irritable Bowel Syndrome (IBS) in het Engels, is een aandoening die gekenmerkt wordt door een verstoorde functie van de hersen-darm as, voorheen een functionele maagdarmaandoening genoemd. PDS wordt gekarakteriseerd door chronisch terugkerende buikpijn en een veranderd ontlastings- patroon. Het is een veelvoorkomende aandoening die bij 5-15% van de bevolking voorkomt, afhankelijk van de gebruikte criteria voor diagnose. De onderliggende pathofysiologie van PDS is nog niet volledig opgehelderd, maar is complex en multifactorieel bepaald. Als gevolg daarvan ontbreken momenteel betrouwbare biologische markers om PDS te diagnosticeren. Dit maakt PDS een diagnose die, volgens de huidige consensus, louter is gebaseerd op klachten die door patiënten gerapporteerd worden. Deze klachten, oftewel symptomen, kunnen sterk verschillen per patiënt en over de tijd waardoor PDS gekenmerkt wordt door een heterogene patiëntenpopulatie. Ondanks de hoge prevalentie en de aanzienlijke vermindering in kwaliteit van leven waarmee PDS gepaard gaat, zijn behandelopties op dit moment beperkt en op zijn best matig effectief. Het ontbreken van effectieve therapieën draagt bij aan de grote sociaaleconomische last van PDS. Dit proefschrift richt zich op meerdere aspecten van PDS. Deel I richt zich op de Rome criteria om PDS te diagnosticeren en verandering van symptomen over de tijd. Deel II richt zich op onderzoek naar gerichte aangrijpingspunten voor therapie, met een bijzondere nadruk op de behandeling van PDS met pepermuntolie, potentiele werkingsmechanismen, en de kosteneffectiviteit van deze behandeling. Deel I - Epidemiologische aspecten en klinische manifestaties van het Prikkelbare Darm Syndroom Conform de huidige consensus wordt de diagnose van PDS gesteld op basis van de aanwezigheid van typische klinische symptomen die zijn opgenomen in de Rome criteria, namelijk buikpijn en een afwijkend ontlastingspatroon zoals obstipatie, diarree of een combinatie van beide. De Rome criteria zijn over de jaren steeds enigszins gewijzigd op basis van wetenschappelijk onderzoek, waardoor afhankelijk van de gehanteerde versie van de Rome criteria de PDS-patiënten populaties van elkaar kunnen verschillen. De meest recente versie van de criteria is de Rome IV, gepubliceerd in 2016, die naar verwachting strenger zou zijn dan de voorgaande Rome III criteria, vanwege het criterium dat er ten minste sprake dient te zijn van één keer per week buikpijn in plaats van drie dagen per maand. Bovendien dient er sprake te zijn van pijn en is enkel de