Diederik Hentenaar

176 Addendum SAMENVATTING De goudenstandaard voor de behandeling van peri-implantitis is tot op heden nog niet gevonden. Het doel van het onderzoek dat in dit proefschrift wordt gepresenteerd, was om gerandomiseerde klinische onderzoeken uit te voeren naar de invloed van implantaatoppervlakte reinigingsmethode op klinische, röntgenologische, microbiologische en immunologische parameters. Daarnaast was het doel om kennis toe te voegen aan de diagnose van peri-implantitis en aan de invloed van de implantaat gedragen krooncontour op de peri-implantaire conditie. Het doel van de studie gepresenteerd in hoofdstuk 2 was tweeledig: ten eerste, het vergelijken van biomarkerniveaus in de peri-implantaire creviculaire vloeistof (PICF) van implantaten met een peri-implantaire gezonde status met niveaus in PICF van implantaten met peri-implantitis. Ten tweede, het vergelijken van biomarkerniveaus voor en na niet-chirurgische behandeling. In totaal werden van 20 gezonde implantaten in 17 patiënten peri-implantaire monsters genomen en van 20 implantaten met peri- implantitis in 19 patiënten. Tevens werd deze laatste groep 3 maanden na de niet- chirurgische behandeling met de Airflow Master Piezon® (EMS) nogmaals gesampled. Voor testgroepmonsters werden patiënten uit de studie in hoofdstuk 3 gevraagd om aanvullend deel te nemen aan de studie beschreven in hoofdstuk 2. Een Luminex™-assay werd gebruikt om de pro-inflammatoire en anti-inflammatoire cytokines IL-1β, TNF-α, IL-6 & G-CSF, collageenafbraak-enzym MMP-8, chemokinen MCP-1 & MIP-1α/CCL3, botmarkers OPG & sRANKL en interferon-γ te evalueren. Klinische en röntgenologisch kenmerken werden beoordeeld bij aanvang en na 3 maanden. De resultaten toonden significant verhoogde niveaus voor IL-1β en MMP-8 in implantaten met peri-implantitis in vergelijking met implantaten met een gezonde status (respectievelijk p=.007; p=<.001). Er werd geen verschil gevonden in andere biomakerniveaus (d.w.z. TNF-α, IL-6, MCP-1 en MIP-1α/CCL3, OPG & G-CSF) tussen gezonde en geïnfecteerde implantaten. Niveaus van sRANKL en INF-γ lagen onder het detectieniveau. Evaluatie van biomarkerniveaus 3 maanden na niet-chirurgische therapie verbeterde niet significant, niveaus van IL-1β en MMP-8 bleven hoog. Daarom werd geconcludeerd dat implantaten gediagnosticeerd met peri-implantitis hogere niveaus van IL-1β en MMP-8 in PICF hebben in vergelijking met gezonde implantaten en niet-chirurgische therapie leek de inflammatoire immuunrespons niet te beïnvloeden. In hoofdstuk 3 en 4 worden twee gerandomiseerde, gecontroleerde studies gepresenteerd die samen een tweetraps behandelprotocol voor peri-implantitis beschrijven, waarbij het effect van mechanisch reiniging met behulp van een air polisher wordt geëvalueerd in een niet-chirurgische (hoofdstuk 3) en resectieve chirurgische