Marga Hoogendoorn

147 Hoofdstuk 5 richt zich op de associatie van de objectieve en ervaren verpleegkundige werklast met de tevredenheid van IC-verpleegkundigen over de werklast. De hypothese in dit onderzoek was dat zowel een te lage als een te hoge werklast kan leiden tot ontevredenheid van de verpleegkundige over de werklast. Zowel de objectieve verpleegkundige werklast met NAS als de ervaren verpleegkundige werklast met NASA- TLX werd gemeten in 226 verschillende diensten in acht verschillende ziekenhuizen. We vroegen verpleegkundige aan het einde van elke dienst om daarnaast hun tevredenheid over hun werklast te beoordelen op een schaal van 0 (helemaal niet tevreden) tot 10 (zeer tevreden). Uit dit onderzoek bleek dat een NAS-score van rond de 80 punten per verpleegkundige leidt tot een significant hogere kans dat een verpleegkundige tevreden is over de werklast. Ook een hoge ervaren verpleegkundige werklast volgens NASA-TLX leidt tot een significant hogere kans dat een verpleegkundige tevreden is. Een verdere verhoging van zowel de objectieve als de ervaren verpleegkundige werklast naar een zeer hoge of een lage werklast verminderen deze positieve associaties. Bij de planning van het verpleegkundig personeel dient hiermee rekening te worden gehouden; zowel een te lage als een te hoge verpleegkundige werkdruk moet worden vermeden om de functie van IC- verpleegkundige aantrekkelijk te houden. Hoofdstuk 6 richt zich op de verpleegkundige werkdruk tijdens de COVID-19-pandemie. Gegevens van 3.994 patiënten en 36.827 verschillende diensten in zes verschillende ziekenhuizen uit de capaciteitsmodule van het National Intensive Care Evaluation (NICE) register werden gebruikt om verschillen in de planning van verpleegkundig personeel op de IC in de COVID-periode te beschrijven in vergelijking met een recente niet-COVID- periode. Aan de hand van patiëntgegevens enNAS-gegevens uit dit register is gekeken naar verschillen in verpleegkundige werkdruk bij COVID-19-patiënten, niet-COVID patiënten met een longontsteking en andere patiënten op de Intensive Care. De resultaten van dit onderzoek toonden zowel een significant hoger aantal patiënten per verpleegkundige als een significant hogere NAS per verpleegkundige in de COVID-periode in vergelijking met de niet-COVID-periode. De hogere werkdruk per verpleegkundige zou kunnen worden verklaard door de hogere werkdruk van COVID-19-patiënten, de toename van het aandeel COVID-19-patiënten en hun lange ligduur op de IC. De significant hogere NAS van COVID-19-patiënten in vergelijking met niet-COVID patiënten met een longontsteking of andere niet-COVID-patiënten werd voornamelijk veroorzaakt door intensievere hygiënische procedures, mobilisatie en positionering, ondersteuning en zorg voor familieleden en ademhalingszorg. Dit onderzoek toonde ook de mogelijkheden van inzet van andere verpleegkundigen in de dagelijkse zorg op de IC-verpleegkundige werklast. Verder onderzoek zou zich moeten richten op zowel de mogelijkheden als de impact van de inzet van overig personeel op de verpleegkundige werkdruk.