Addi van Bergen

Roy In een portiekwoning in Den Haag woont de Nederlands-Surinaamse Roy (43). Roy woont hier nu tweeënhalf jaar, maar zijn woning is nog niet echt ingericht (en schoon). De muren zijn niet geverfd of behangen en meubels staan her en der verspreid. Roy heeft een aantal ongelukken gehad en is voor 50% afgekeurd. Hij werkt 5 dagen in de week. Als hij thuis komt, is hij moe. Hij zou graag overwerken of zwaarder werk doen, om meer te verdienen, maar dat lukt niet door pijn en stress. Roy voetbalt graag. Ook dat lukt niet meer, door de pijn, maar ook vanwege de kosten. ‘ Kijk ze zeggen je hebt geld, maar het gaat allemaal weg aan vaste lasten. Wat heb je over? Daarom kan ik niet sporten. Ik kan ook niets geven als ik naar een verjaardag ga. Medicijnen betaalt mijn dochter. ’ Roy is bezig een ander huis te zoeken. Hij heeft het niet naar de zin in de buurt. ‘ Ik heb met bijna niemand contact, ik praat ook met niemand. ’ Bij de buren komt geregeld politie aan de deur, in verband met overlast en vandalisme. Onlangs heeft nog iemand zijn auto bekrast. Onderzoeker: ‘ Wat zou er nodig zijn voor u om uw leven te veranderen? ’ Roy: ‘ Kijk, als je een beetje geld hebt, ga je uit, sporten, ga je voetbal kijken, op vakantie, noem maar op. Dat moet allemaal met geld. ’ Gebaseerd op interviews voor Sociaal Uitgesloten in de grote stad, van Bergen et al. 2014.