Iris de Nie

170 APPPENDICES ACKNOWLEDGEMENTS – DANKWOORD Omdat een echt proefschrift niet compleet is zonder een dankwoord, én omdat het nooit tot stand was gekomen zonder de hulp van anderen, wil ik bij deze een aantal mensen bedanken (hopelijk zonder in al te veel clichés te vervallen). Allereerst wil ik de deelnemers van de verschillende studies, beschreven in dit proefschrift, bedanken voor hun tijd en het gebruik van hun gegevens. Door de grote hoeveelheid aan lopende onderzoeken binnen het KZcG hebben velen van jullie deelgenomen aan meerdere onderzoeken, ik waardeer het dan ook enorm dat jullie je ook voor mijn onderzoeken beschikbaar hebben gesteld. Zonder jullie belangeloze inzet waren deze resultaten en bevindingen nooit tot stand gekomen! Verder ben ik mijn promotieteam enorm dankbaar voor hun begeleiding; hun geduld (als ik alles perfect wilde hebben voordat iets rond gestuurd kon worden), hun bevestiging (als ik weer eens twijfelde of mijn resultaten wel goed en interessant genoeg zouden zijn), hun sturing (als ik door de bomen het bos even niet meer zag), maar bovenal de vrijheid om mijn promotietraject vorm te geven zoals ik zelf wilde en te kunnen focussen op onderwerpen die mij het meeste aanspraken. Beste prof. dr. Huirne, beste Judith, bedankt voor jouw heldere inzichten, snelle en duidelijke feedback, en praktische oplossingen. Ik vind het inspirerend hoe jij in je dagelijkse werkzaamheden empathie en krachtdadigheid feilloos weet te combineren en ben heel blij dat ik als uro/endo buitenbeentje toch deel mocht uitmaken van jouw onderzoekersgroep. Beste prof. dr. den Heijer, beste Martin, ik wil je enorm bedanken voor de kans die je me hebt gegeven om me op dit onderwerp te mogen storten, zonder jou was dit promotietraject er niet geweest. Ondanks dat wellicht niet alle onderwerpen van dit proefschrift jou evenveel aanspraken heb je me altijd gesteund in mijn ideeën en heb je mij m’n gang laten gaan in mijn functie als ‘bruggenbouwer’. Ik heb er veel respect voor hoe jij, als begeleider van hoofdzakelijk vrouwelijke promovendi, ook probeert op de hoogte te blijven van de persoonlijke ontwikkelingen en regelmatig polst ‘of het allemaal nog een beetje gaat’. Dan mijn co-promotoren dr. Meißner en dr. van Mello. Lieve Andreas, jij hebt mij vanaf moment één aangestoken met jouw enorme passie voor de Andrologie en mij, als pas afgestudeerde basisarts, aan de hand genomen om mij de fijne kneepjes van het vak te leren. De mate van geduld, opleidingsgerichtheid en veiligheid die jij tentoonspreidt zijn ongekend, ik had me geen betere introductie tot het vak kunnen wensen. Ook de afgelopen jaren heb ik je altijd mogen storen voor een vraagje en schoof je al je andere bezigheden voor me aan de kant als ik iets van je nodig had, soms tot grote frustratie van anderen. Bedankt dat je er altijd voor me bent. En dan tot slot, lieve Norah, wat een eer dat ik jouw eerste gameetje mocht zijn en daarmee deel werd van jouw missie om de fertiliteitszorg voor transgender personen op de kaart te zetten. Jij hebt me wegwijs gemaakt binnen de genderzorg en (het politieke mijnenveld van) het genderteam, een eindeloze stroom van onderzoeksideeën op me afgevuurd, honderden keren naar me geluisterd als ik weer iets te klagen had, me peptalks gegeven als ik er even helemaal klaar mee was, en bovenal gesteund en gefaciliteerd in alles wat ik nodig had om dat