364 boden, zullen beginnende chirurgen hun eigen trainingsprogramma ontwerpen op basis van hun eigen waargenomen gebrek aan kennis.20,21 Het eigen waargenomen gebrek aan kennis en vaardigheden van de nieuwe operateurs kan worden beïnvloed door overmoed en overschatting van vaardigheden. Dit kan mogelijk resulteren in onbewust onbekwaam leergedrag. Wat vervolgens weer kan leiden tot een gat in de training van de beginnende chirurg. Als richtlijn voor het benodigde basiscompetentieniveau om robotchirurgie veilig uit te voeren, is door het NIVEL (Nederlands Instituut voor Onderzoek van de Gezondheidszorg) de ‘Basis bekwaamheidseisen voor het veilig gebruik van robotchirurgie’ (BPR) ontwikkeld.11 In hoofdstuk 2 worden de resultaten van een eendaagse training in basis-RAS op basis van de BPR gepresenteerd. De training bestond uit diverse belangrijke aspecten van systeemtraining. Er werd gebruik gemaakt van verschillende trainingsmodaliteiten (hands-on training gecombineerd met theoretische informatie).17 Tijdens deze training werd aan beginnende chirurgen gevraagd om hun eigen kennis en chirurgische vaardigheden zelf te beoordelen. De door hen aangeven antwoorden werden vergeleken met de resultaten van de simulatie training om vervolgens te kunnen beoordelen of beginnende chirurgen vatbaar zijn voor overmoed en overschatting van vaardigheden tijdens het leren van RAS. Na deelname aan de training werd aan de deelnemers gevraagd of ze over alle competenties beschikten die in de BPR worden beschreven.11 We vonden dat beginnende robotchirurgen te positief waren in de zelfevaluatie van hun eigen chirurgische vaardigheden na één training in RAS. Dit komt overeen met eerdere studies die overmoed en overschatting bij het aanleren van nieuwe vaardigheden beschrijven.22,23 Om hiaten in de training door overmoed en overschatting te voorkomen, dienen beginnende chirurgen feedback te ontvangen om hen te informeren over het niveau van hun vaardigheden om het aanleren van nieuwe vaardigheden te verbeteren. Een ander doel is om hen te informeren over hun competentieniveaus. Een veelgebruikte feedbackmethode bij het trainen van chirurgische vaardigheden is proctoring. Proctoring is een vorm van training waarbij een ervaren trainer de stagiair begeleidt tijdens de procedure en deze live van feedback voorziet, om de stagiair te begeleiden en te ondersteunen bij het aanleren van nieuwe vaardigheden.24 Proctoring wordt veel gebruikt in de operatiekamer bij beginnende chirurgen, maar wordt vanwege tijdsgebrek en de kosten van deze vorm van training nauwelijks geïmplementeerd in simulator gebaseerde trainingen.17,25,26 Een alternatief voor menselijke proctoring is de interactieve taak- en procedurele begeleiding door de simulator SGG
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw