408 Appendix Lieve Adriaan en Anne, dank voor jullie gezelligheid, interesse en steun de afgelopen jaren. Ik ben blij jullie broer en schoonbroer te zijn. Helaas mogen Roos en Marie er nog niet bij zijn omdat ze nog te jong zijn, maar wellicht dat ze in de toekomst hier zelf staan. Lieve Mam, wie had dat ooit kunnen denken, dat ik als dyslect hier zou staan om mijn proefschrift te verdediging. Een ding is zeker, dit was niet zonder jou gebeurd, die jaren van bijles toen ik jong was hebben geresulteerd in een boek van 400+ pagina’s. Jij hebt mij altijd gepushed meer uit mezelf te halen. Dank voor al je hulp, steun en liefde, zonder jou was ik niet wie ik nu ben. Lieve Piet, Dank dat jij er altijd voor mam bent, dank voor alle gezellige momenten in Zeeland. Dat er nog vele mogen volgen! Lieve Pap, ondanks dat je in 2008 bij de start van mijn universitaire carrière bent overleden weet ik zeker dat je hier zo trots als een pauw had gestaan. Je zou je denk ik verbazen over hoe ver ik gekomen ben van mijn havo diploma naar het afronden van mijn promotie. Jij bent altijd in mijn gedachten, mijn geduld, handigheid en analytisch vermogen heb ik van jou gekregen. Ik mis je nog elke dag. Lieve Dominic, wat heb jij toch veel met mij afgezien. Hoe heb je het met mij vol gehouden. Jij moet vaak gedacht hebben “als ik een artikel was zou hij me meer aandacht gegeven” maar je hield het vol en inmiddels 7 jaar later zijn we er nog steeds. Allebei een nieuwe carrière, samen met de katten in ons huisje in het mooie Breugel. Jij weet (inmiddels) waar mijn rem zit en kan mij terugfluiten als ik weer eens door draaf. Dank voor al je geduld. Samen kunnen we alles aan. Ik hou van je!
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw