Ridderprint

Dankwoord 231 je mij ook hoe ik mij wel en vooral niet moest gedragen in een professionele setting. Ook tijdens mijn verblijf in London nam jij de tijd voor me, en dat heeft veel betekend. Bedankt voor je steun en je geduld. Zonder jou was het me niet gelukt. Vasileios, jij was mijn eerste echte collega. Samen lekker klagen en roddelen over de rest van Shell, wat was dat lekker. Linda, ik kijk met ontzettend veel plezier terug op onze treinritjes en koffiepauzes. Met jou kon ik alles delen en bespreken, ook al voelde ik me vaak een enorme burgerlul vergeleken met jouw weekendverhalen. My time in London, at Unilever, was also amazing. I am grateful to Ben for arranging the stay and advising me to take an apartment on the Bankside. Yewande, you were a great manager and I wish we had had more time for drinks and parties. Hesham, you were a colleague and a friend I wish I could have taken back to the Netherlands. I really felt we connected, going mental on the squash court, geeking out over statistics and programming, or talking about trivial stuff during our lunches at the Corleone Cafe. Ook mijn collega’s aan de universiteit wil ik niet vergeten. Marloes, als mijn schaduw- promotor verdien jij zeker een bedankje. Zonder jouw sturing en specifieke expertise op expat-gebied was dat gedeelte van mijn onderzoek een stuk minder diepgaand geweest. Saša, we shared a love for just a wee bit too complex data analyses and yet even more complex boardgames. Thanks for taking me on our shared adventure of publishing a data- driven management paper. I am sure we will get our spot in the Academy some day. Eva, jij was mijn buddy vanaf dag 1. Van jou kreeg ik advies – gevraagd en ongevraagd – over onderzoek, promoveren, sporten, eten, liefde, of het leven in het algemeen. Zo’n fijne collega wens ik iedereen toe. Daphne, met jou kon ik heerlijk eerlijk huilen van het lachen over wat het leven nu weer bracht, en hoe we daar wel of niet mee dealden. Karen, Jeske, Sjanne-Marie, Christina, Atse, Laura, en vele anderen, jullie zorgden voor onvergetelijke departementsdagen, borrels, spelletjesavonden, en congressen in Utrecht, Wageningen, Dublin, Oslo, en Vancouver. Daarnaast ben ik oneindig dankbaar voor Marc-Jan, Roland, Jules, Julien, Amos, Constantijn, en alle dispuutsgenoten, jaarclubgenoten, kookclubgenoten, en alle andere vrienden die er voor mij waren tijdens onze net iets te lange studententijd. Bedankt voor het huisleven, de woensdagen, de barbecues, de vergaderingen, de Januariballen, de hockeytoernooien, de dies en lustra, de jeau-de-boules’ potten, de vakanties, de roadtrips, de Tour de Frances, het klaverjassen, het pot-toepen, het sinaasappelrollen, het wielrennen, en bovenal de vriendschap. Dan nog mijn lieve familie. Bedankt voor de onvoorwaardelijke liefde die ik altijd van jullie heb mogen genieten. Voor het warme thuis waar ik altijd welkom ben voor een lekkere duik, een spelletjesavond zonder einde, of een culinair hoogstandje. Onze Sinterklaasavonden zijn altijd al een feest geweest, maar de afgelopen jaren zijn ze uitgegroeid tot de dagen van het jaar waar ik begin januari al naar uitkijk. Die dagen samen met jullie om de openhaard of achter in de tuin hebben altijd enorm veel voor mij betekend, en dat doen ze in steeds grotere mate. Specifiek mijn ouders wil ik bedanken voor het blijvend vertrouwen dat ik iets zou bereiken, het bieden van een vangnet tijdens al mijn escapades, en de steun die jullie mij altijd en in alles hebben gegeven.