Mary Joanne Verhoef

Nederlandse samenvatting 235 NEDERLANDSE SAMENVATTING MOGELIJKHEDEN TOT VERBETERING VAN PALLIATIEVE ZORG: OP WEG NAAR EEN MEER PATIËNTGERICHTE EN PROACTIEVE AANPAK HOOFDSTUK 1. ALGEMENE INTRODUCTIE De palliatieve zorgbenadering is gericht op “het verbeteren van de kwaliteit van leven van patiënten en hun familie die geconfronteerd worden met een probleem dat samenhangt met een levensbedreigende ziekte of kwetsbaarheid, door het voorkomen en verlichten van lijden door middel van vroegtijdige identificatie, en deskundige beoordeling en behandeling van pijn en andere problemen van fysieke, psychosociale en spirituele aard.”1 Om patiënten en familie tijdig voor te bereiden op het leven met het levenseinde (mogelijk) in zicht, wordt palliatieve zorg idealiter vroeg in het traject van een mogelijk levensbedreigende ziekte geïntegreerd in de standaardzorg.2 Geïntegreerde palliatieve zorg wordt geassocieerd met een betere kwaliteit van zorg in de laatste levensfase in vergelijking met alleen standaardzorg.3-5 Volgens het rapport van de Lancet Commission on Palliative Care and Pain Relief uit 2018 zal ernstig gezondheid gerelateerd lijden wereldwijd toenemen: in 2060 zal 47% van alle mensen overlijden na het doormaken van ernstig gezondheid gerelateerd lijden.6 Dit onderstreept het belang van het adequaat en tijdig initiëren van palliatieve zorg. In Nederland is palliatieve zorg georganiseerd volgens het generalist-specialist palliatieve zorg model.7, 8 Dit betekent dat iedere zorgverlener die met patiënten werkt basiskennis en -vaardigheden dient te hebben in het verlenen van palliatieve zorg, en dat in complexe gevallen ondersteuning gevraagd kan worden aan specialistische palliatieve zorgverleners. Het is daarom van belang dat kennis en vaardigheden adequaat worden aan bod komen tijdens de (medische) opleiding. Eerdere Nederlandse evaluaties over kennis en vaardigheden in de palliatieve zorg hebben aangetoond dat 30% van de artsen onvoldoende kennis had over pijnbehandeling, en dat 83% van de artsen extra onderwijs over opioïden en pijnbehandeling en over palliatieve sedatie op prijs zou stellen.9, 10 Kennis en vaardigheden met betrekking tot palliatieve zorg waren nog niet in detail onderzocht bij Nederlandse geneeskundestudenten. Generalistische zorgverleners dienen getraind te worden in het identificeren van patiënten die baat kunnen hebben bij een palliatieve zorg benadering. Dit omvat ook het herkennen van ‘triggermomenten’, gebeurtenissen die wijzen op achteruitgang of een verhoogde behoefte aan palliatieve zorg. Het herkennen van ‘triggermomenten’ A

RkJQdWJsaXNoZXIy MTk4NDMw